Kirkjuritið - 01.03.1968, Blaðsíða 28

122
KIRKJURITin
flestar auðraktar til skanimsýni, ágirndar og miskunnarleysis
okkar mannanna. Fátækt og hörmungar Afríku eru að mestu
afleiðing fjárplógstarfsemi hvítra manna, og sjúkdóma og spiH'
ingar, sem þeir hafa þangað flutt.
Tjón af náttúruhamförum stafa að miklu leyti af því, hvað
menn tefla á tvær hættur á svæðum þar sem þær eru tíðastar-
Og mundu margir ekki gera |>að, ef betur væri að þeim búið
af meðbræðrunum.
Ægilegast var að liorfa á stríðsmyndirnar. Þær sanna átaka»'
lega að maðurinn er grimmasta skepna jarðarinnar og getur
orðið gripinn af lireinasta djöfulæði. Ekkert er fjarlægara
kristnum anda en sprengjukast og annar viðlíka atgangur. 0?
liver getur liorft með köldu blóði, hvað þá sigurhlakkandi
yfir vígvöllinn: fallna og særða — eða önnur fómarlönd1
stríðsins, fanga, flóttafólk, sveltandi hörn, umkomulaus ganiid'
menni?
Guði sé lof fyrir Rauða Krossinn. Líknararmur lians Or-
friðarhönd nær nú til allra álfa. Hjálparstarf lians er ómetaU'
legt og menn lians friðflytjendur. Við viljum styrkja liann.
En enn megnar hann ekki annað en draga ofurlítið uf
hörmungunum. Það er hlutverk kirknanna, sem þær hof*1
ekki innt sem skyldi af hendi, að boða friðinn af þeim kraÞ1
að með hverri öld dragi úr styrjöldunum. Kirkjan á sjálf fraiU'
tíð sína að miklu leyti undir því hvernig það tekst.
Samgöngubœtur
Þorrinn var harður. Sárastir voru skipstaparnir. Vöktu djúp1*
harma og alþjóðarhluttekningu. Því miður ekki þess að væi'l'
á næstunni að girt verði fyrir öll slys.
En úr öðru sem var til nokkurs skaða má hæta. Fjallvegir
tepptust lengri eða skemmri tíma um megin liluta landsiu8'
Var þó reynt að moka snjónum af Iielztu flutningaleiðiU11
svo sem unnt var. En þessi mokstur er óhæfilega dýr eins °'f
alþjóð veit og að nokkru Sifysusarvinna.
Mér er óskiljanlegt að ekki skuli vera húið að flytja ú111
nægileg vélknúin flutningatæki, þannig gerð að þau fari alb’11
snjó. Snjóbílarnir, þótt fáir séu eru spor í þá áttina. En stær11
og hentugri tæki svo sem einhvers konar vélsleðar rúmgóð'1
og sæmilega hraðskreiðlr, ætlaðri til mann- og vöruflutning‘l‘