Kirkjuritið - 01.11.1968, Qupperneq 11

KIRKJUIiITIÐ
425
í Ijós, liversu prestana þyrsti í samfundi. Prestaköllin voru þá
þegar að verða stærri og stærri, og örðugt fyrir prestana að
hafa persónuleg kynni, hvað þá náið samstarf. Forysta próf.
Sívertsens og brautryðjendastarf liafði því ómetanlegt gildi, og
gerði þeim auðveldari eftirleikinn, er síðar kom til sögunnar.
Af öðru starfi Sívertsens í þágu Prestafélagsins nefni ég hér
aðeins þann þátt, sem hann átti í stofnun Tímarits Prestafélags-
ins og ritstjórn þess. Þar kom skýrt í ljós, livílíka þörf liann
tahli vera á riti, sem fjallaði um guðfræðileg efni á vísinda-
legan og fræðilegan liátt. Þó lilaut tímaritið að miðast við það,
að fleiri en fagmenn einir gætu haft þess not. Og hér var Sívert-
sen inni á stefnu, sem einmitt nú er farin að eflast mjög sums
staðar erlendis. Ef vér ræðum við suma erlenda liáskólamenn,
heyrum vér raddir um, að bilið milli liáskólanna og almenn-
ÍHgs sé í þessum efnum orðið of breitt. En Sívertsen sýndi
það, að hann hafði löngun til að láta slíkt hil ekki myndast
hér á landi. Hér reri hann alls ekki einn á báti, en ég tel hon-
tnn það til gildis, hversu góðan skilning hann hafði á þeirn
verkefnum lærðra guðfræðinga að gefa almenningi kost á aka-
demiskri fræðslu, eftir því sem tök voru á. Einn þátturinn í
^élagsmálastarfi próf. Sívertsen var þátttaka fyrir íslands liönd
1 erlendri samvinnu.
Ég liefi farið nokkrum orðum um starf próf. Sívertsen, eink-
tiin í sambandi við kennshi lians og félagsmál presta. En liann
íiafði komið víðar við sögu. Sem ungur prestur og kennari var
hann meðal brautryðjenda í kristilegu barnastarfi. Hann var
aliugasamur um bindindismál, og um skeið var hann formaður
1 Blindravinafélagi Islands. Ég liefi heldur ekki rakið hér
Hein atriði úr einkalífi lians eða ævisögu. En þess vil ég aðeins
geta að lokum, að á efri árum sínum hlaut próf. Sívertsen þá
h'austsyfirlýsingu af hálfu prestastéttarinnar, og uni leið þann
l'akklætisvott fyrir störf sín, að hann var kjörinn vígslubiskup
^kálholtsstiftis hins forna, að séra Yaldimar Briem látnum.
Bann fékk lausn frá prófessorsembætti í ágústmánuði 1936, og
um liaustið baðst liann einnig lausnar frá vígslubiskups-
e,nbætti.
Heilsu próf. Sívertsen mun liafa hnignað mjög síðustu árin
Sem hann lifði. Séra Benjamín Kristjánsson segir frá því í
minriingargrein í Kirkjuritinu árið 1938, að hann hafi komið