Kirkjuritið - 01.11.1968, Blaðsíða 24

438
KIRKJURITIÐ
samið og ætti jafnalmennri viðurkenningn að fagna og Helga-
kver forðum. En því er ekki að heilsa og þau kver sem eru 1
gangi liafa öll til síns ágætis nokkuð sem „leiðarvísar“. Eng'
um kemur í hug lengur að krefjast þess að börnin þylji þa11
frá uppliafi til enda. Verra er livað bókum við kemur, að
síðan Klavenessbiblíusögur voru teknar úr notkun, liefur ekki
tekist að semja sambærilega kennslubók, sem nyti liylli presta,
kennara og nemenda. Þetta er ekki áfellisdómur heldur stað-
reynd.
Þess vegna er það ekki aðeins að kenna vanrækslu margra
foreldra og áliugaleysi ýmissa kristinfræðikennara að reynslan
er sú, að börn koma nú miklu verr að sér í Biblíusögum til
spuminganna en áður.
Og við prestarnir getum ekki skellt allri skuldinni á fyrr-
nefnda aðila. Okkur mun öllum koma saman um að boðun
orðsins kristileg fræðsla — sé lífsskilyrði viðhalds og vaxtar
kristninni. Verðum því að vaka yfir að akurinn komist ekki
í órækt. Bregðist aðrir aðilar meira eða minna, verður kirkjan
sjálf hér eins og um heim allan að taka þessa uppfræðingu
að mestu í sínar hendur og kosta til þess því sem þarf.
Þótt æskulýðsstarfið færist í aukana, kemur það ekki í stað
grundvallarþekkingar á kristnum fræðum en verður að mestu
leyti að byggja á henni.
Því verður ekki leynt, sem allir vita að samræminu á „spurn-
ingum“ okkar prestanna er afar ábótavant. Það gildir hvað
mest um sjálfan tímann, sem varið er til þeirra.
Þetta liefur áratugum saman verið á dagskrá og hlýtur að
verða það unz viðunandi málalok nást. Svo mikilsvert er það.
1 þéttbýlinu standa spurningarnar yfir mikinn hluta vetrar-
ins. Og mun fjöldi spurningatímanna vera þar svipaður hja
flestum prestum.
Annars staðar er spurningunum liagað með öðrum hætti eins
og eðlilegt er vegna ólíkra aðstæðna.
En spurningin er þessi: Fá bömin, livar sem þau eru, nægi-
lega fræðslu og æskilega kynningu af hálfu okkar prestanna?
Ég er liiklaust þeirrar skoðunar að persónulegu álirifin séu
ekki síður mikilsverð en fræðslan. Og tíminn ræður miklu um
þau.
Þess vegna er enn að þessu máli vikið. Ef árar eru lagðar