Kirkjuritið - 01.04.1969, Síða 9

KIRKJURITIÐ
151
^nninn og tilgang lífsins. Og það er þessi innsti og liinzti
Sannleikur sein við eiguni við þegar við notum nafnið Kristur.
■ Jlstur er orðtákn um þennan innsta, dýpsta og hinzta veru-
*a mennskunnar og hins guðlega í senn. Nafnið Kristur
11 ar það sem tengir liið mannlega liinu guðlega og skapar
Sri‘ndvöU hinnar sönnu mennsku.
TC ’
'■fistur er sá veruleiki sem trúarreynslan sprettur af, eins
VaHiið hleypur fram af keldunni. Kristi kynnumst við
- og fremst í trúarrevnslu okkar sjálfra. En trúarreynsla
j 11 villigötum ef hún er ekki studd vitnisburði kristinna
raeðra okkar og systra og vitnisburði liinna fyrstu votta. En
1,11 kynnumst við á blaðsíðum Nýja testamentisins.
Það
er í þessum punkti sem gildi Gamla testamentisins verð-
,lr °kkur Ijóst. Trúarreynsla aldanna er eins og liljómbotn-
. 1 hljóðfærinu: liann gefur tóni hins einstæða strengs
kieði
kiirð
dýpt og hljóm. Gamla testamentið er einmitt vitnis-
Ur þessarar trúarreynslu feðra okkar. Það er vitaskuld
^iklu
þ ~ meira; en í því sambandi sem hér um ræðir er gildi
á atómöld einmitt þetta, að krists-revnslan fær dýpt og
J Jénigrunn þ egar hún er lifuð í fjölbreytileik lífsins á líðandi
U1 og í fjölbreytileik Gamla testamentisins. Þar segir
utega frá mannlífi sem háð var livers kyns ófullkomnun
S synd; og við erum minnt á að maðurinn var á öllum
( l,ni og er enn í sífelldri hættu staddur að missa sanna
test.nS^U Slna- Við sjáum það hvergi jafnskýrt og í Gamla
<ill U1Uentlnu að boðskapur trúarinnar á erindi til mannsins
test' C" mannslns a öllum sviðum lífs hans. Hvorki í Nýja
.. aillentinu (sem gerir ráð fyrir liinu Gamla sem e. k. for-
vii\ í Slnni)’ ne í trúarvitnisburði aldanna þar á eftir sjáum
iiu ClnS skýrt °£ 1 Gamla testamentinu að trúarboðskapur-
*! kr‘inist að manninum sem samfélagsveru. Hinir liebresku
en' leiln virðast við fyrstu sýn ekki hafa predikað um annað
8vintanríkismál, réttarfar, eignarréttinn, atvinnulífið og önnur
/ liins „veraldlega“ lífs mannsins. Það er ekki fyrr en við
þe- ^estui% ef svo mætti komast að orði, að við sjáum að
er j .erl, sífellt og án afláts að predika um trú. En þeirra trú
Oir !ns veSar hin raunsæja trú sem skoðar allt líf mannsins
þ i J°ðfélag mannsins frá sjónarhorni hins guðlega réttlœtis.
UlllR predikar Amos um þjóðfélagslegt réttlæti, Jesaja um