Kirkjuritið - 01.04.1973, Qupperneq 40

voru enn meiri fyrirheit: Kenning skyldi út ganga fró Zíon og
orð Drottins fró Jerúsalem, og ísrael verða þjóðunum Ijós. Allt
þetta, sem Drottinn hafði gjört við lýð sinn, var til þess að
frelsa allar kynkvíslir jarðar.
...sendi Guð Son sinn
í fylling tímans sendi Guð Son sinn. Og Guð sendi ekki aðeins
mann með einstakt erindi. Nei, sjólfur Sonur Guðs, hann, sem
er jafn eilífur og Faðirinn og var fyrir alla tíma, hann varð mað-
ur, „fœddur af konu, fœddur undir lögmóli."
Það er só leyndardómur, sem vér köllum inkarnasjón (hold-
tekju). Það er kjarninn í öllu, sem Biblían segir um Guðog aðferð
hans við mannkynið. Guð varð sjólfur maður. Þar eð það hefur
aðeins gerzt einu sinni og verður aldrei endurtekið, þó er það
handan við alla reynslu. Þess er ekki heldur kostur, að vér
öflum oss þekkingar um það með tilraunum og rannsókn. Oss
er enn sem fyrr bent ó opinberunina, bent til þess, sem gerðist
einu sinni og Guð hefur séð um, að vér fengjum vitneskju um í
Biblíunni.
Það var ekki heldur auðvelt samtíð Jesú að skilja það, sem
gerðist fyrir augum hennar. Jafnvel þeir, sem voru Jesú nón-
astir, þurftu langan tíma til þess að ótta sig ó því, og Jesús
krafði þó heldur ekki um neina jótningu framan af. Hann
kallaði þó sem lœrisveina og lét þó hlusta og horfa með eigin
augum, svo að þeir sannfcerðust af því, sem þeir sannreyndu.
Úr bókinni „TROENS A B C" eftir Bo Giertz, biskup.
38