Kirkjuritið - 01.04.1973, Side 52

anna héldu, að þeir vœru krisfnir, en
komust að raun um ,að svo var ekki.
Þannig höfum við starfað og erum nú
í þrem háskólum, í Lissabon, Porto og
Coimbra. Við höfum haft mót, fyrst
1970 og vorum við þá um 21, nœsta
ár 28 og um jólin '71 voru þátttak-
endur 25. Þessi mót voru bœði fyrir
kristna og þá, sem eru það ekki, og
ávallt komust nokkrir til trúar á mót-
unum. Við sáum, að helzt þyrfti sér-
mót fyrir þá, sem eru kristnir, margir
voru illa uppfrœddir, vissu varla,
hvernig átti að biðja. Fyrsta mótið af
því tagi var mjög gott. Nú höfum við
opið mót um jólin, en á páskum er
mót fyrir hina kristnu, þar sem þeir
koma saman til að undirbúa sig til
til starfa meðal annarra stúdenta og
hafa samfélag hver við annan."
,,Eru stúdentar eitthvað andvígir
ykkar starfi?"
,,Við getum skipt þeim I þrjá hópa.
Sá fyrsti eru kaþólskir, sem fara !
kirkju á sunnudögum o. þl., en eru
varla kristnir. Annar hópurinn eru
þeir, sem vilja hvorki vita af trú né
stjórnmálum, þeir hugsa eingöngu um
sitt nám og eftir það að ná sér í pen-
inga. Síðasti hópurinn telur þá, sem
álíta lausn alls vera að finna í stjórn-
málum.
Það eru helzt þessir úr kaþólska
hópnum, sem við höfum samband
við, þeir eru hœttir að trúa, en vilja
kynnast lifandi kritindómi. Evangel-
ískir stúdentar eru þarna, en þeir vilja
ekki vera neitt með okkur. Þeir álíta,
að hlutverk þeirra sé að fara í kirkju
og standa fyrir sunnudagsskóla og
segja, að vilji menn kynnast trúnni,
þá skuli þeir koma í kirkju. En fólk
vill helzt ekki fara í kirkju. Þeir breiða
sem sé ekki út sína trú, en kirkjan er
starfssöm. Við reynum alltaf að ná til
fleiri og höfum fengið marga kristna
leiðtoga á síðustu þremur árum.
„Er Evangelíska kirkjan fámenn?"
„Já, en hún er í vexti, The Gospel
Church er stcerst, en opinbera kirkjan
er kaþólsk. Sömu vandamál eru hjá
öllum, kristnir stúdentar vilja helzt
bara koma saman í litlum hópum og
hafa bibl íufyrirlestra, syngja og
biðja, en ekki fara ! kirkju og standa,
þegar þeir eiga að standa og biðja,
þegar presturinn segir til o. s. frv."
„En hvernig er þá með sakrament-
in?"
Þau eru vandamál fyrir þá, sem
ekki fara í kirkju. Það þýðir lltið að
tala um fyrir þeim. Frekar getum við
sýnt fordœmi, og kona m!n og ég
höfum gert nokkuð af því."
Og það látum við ncegja frá Port-
úgal. Það er greinilegt, að hópur
kristinna stúdenta þar fer smám sam-
an stœkkandi.
FRÁ EGYPTALANDI
Með okkur Gísla ! herbergi voru
m. a. tveir Egyptar. Annar þeirra heit-
ir Waheeb Mallakh og nemur raf-
magnsverkfrceði. Hér fer á eftir spjaH
við hann og landa hans.
„Af hverju ertu kristinn?"
„Margir í Egyptalandi eru það, um
5—7 milljónir, og ég er frá kristnu
heimili."
„Eru einhverjir biblíuhópar ! ha-
skólanum, sem þú nemur við?"
„Ekki í háskólanum en þeir eru 1
kirkjum. Annars eru háskólarnir mjög
mismunandi. Þetta er múhammeðs-
50