Kirkjuritið - 01.04.1974, Blaðsíða 23

Því verður ekki með orðum lýst,
hvernig er að vera drengur með
drengjum í svo stóru og góðu samfé-
lagi, sem þarna var. — Aðeins end-
arminningin ein um óm af mörgum
hundruðum bjartra drengjaradda, —
endurminning þess að vera einn af
þeim stóra kór, er dýrgripur, — heil-
agt veganesti, sem hressir sólina og
styrkir andann. — Það minnir ó þau
orð, sem svo oft voru sögð ó þessum
fundum: ,,Mundu, að þú ert KFUM-
drengur. Vertu trúr allt til dauða, og
Guð mun gefa þér lífsins kórónu. -—"
Víst man ég —
Víst man ég séra Friðrik fró þessum
drengjafundum. Ég bœði sé hann og
heyri. Ég sé augun Ijómandi glöð, —
^eyd hann syngja hásri, loðinni
r°ddu. — ÞaS var svo sem ekkert að
Undra, þótt söngkennarinn segði við
hann forðum, að hann syngi eins og
hann hefði u11 uppi í sér. Ég sé hann
uPpi á palli og í stólnum. Hann lyftir
hendi og bendir og röddin er dökk
°9 dimm, allt að því rám, stundum.
Hann talar hœgt og skýrt, nœstum of
hœgt og slitrótt fyrir drengi, en ávallt
er einhver þungi og áherzla í öllu,
Sern hann segir. — Það kemur öllum
við. — £g horfj ^ hann 0g hrífst af
PVl, hvað hann skemmtir sér við að
°lla sveitirnar fram, hverja af ann-
arri, láta drengina raða sér og kveðja
a ströngum hermannasið, — „gera
^onör", eins og hann kallar það. —
er hann líkastur gömlum herfor-
!n^Ía eða ötulum fimleikakennara, —
ann, sem Qicj^^j stundaði leikfimi,
edur lá í bókum. — Hann hefði
Frankfurf-
yfirlýsíngín
Á bls. 65 er prentuð Frankfurt-
yfirlýsingin, sem getið var í 4.
hefti KIRKJURITSINS 1973. Yfir-
lýsingin er mótmœli við stefnu
Alkirkjuráðsins, sem telur, að
Kristur opinberist í öðrum trúar-
brögðum en kristindóminum, í
mannkynssögunni og í bylting-
unni og maðurinn geti mœtt
honum þar og öðlast hjálprœð-
ið í honum án þess að þekkja
fagnaðarerindið um hann í Heil-
agri ritningu. Þeim fjölgar stöð-
ugt, sem undirrita Frankfurt-
yfirlýsinguna. Hún hefur verið
þýdd á mörg tungumál.
21