Kirkjuritið - 01.04.1974, Blaðsíða 63

hafði verið þjónandi prestur þar í hér-
aðinu og kunni því á öllu góð skil. í
ferð þessari komum við I Raulands-
hirkju, sveitakirkju, sem um margt
m|nnti á íslenzkar kirkjur. Kemur hún
einnig við sögu þessa síðar.
Eftir hádegi var svo öllum mótsgest-
um boðið í ökuferð til bœjarins Rjúkan.
Mun bœrinn vera kenndur við foss-
inn Rjúkan, er féll í tröllaukið gljúfur.
Bcerinn stendur á dalgrundum neðan
ðijúfursins, umlukinn snarbröttum og
h'minháum fjöllum. Kvað sól ekki
s|ast í þeim dal mánuðum saman á
Vetrum. En staður þessi er ekki ein-
Ungis stórbrotinn og hrikalegur að
aáttúru. Þar urðu tíðindi mikil og vá-
e9 í heimstyrjöldinni síðustu. Er það
sumra œtlan, að þar hafi ráðist lyktir
styrjaldarinnar fremur en nokkurs
staðar ella. Norðmenn höfðu virkjað
0ssinn og hafið vinnslu á „þungu
^atni" nokkru fyrir stríð. Hófu helztu
erveldi í Evrópu þá þegar að scekjast
mÍÖ9 effir þeirri vöru. Síðar, er Þjóð-
Veriar höfðu hernumið Noreg, lögðu
■ e'r vonum mikið kapp á fram-
e,ðslu „þunga vatnsins". Þjóðhollir
. 0rámenn gerðu hir.s vegar það, sem
VQldi þeirra stóð, til þess að tefja
amleiðsluna og spilla henni. Varð
e,m mjög ágengt í því stríði, en ekki
arð það án mannfórna, Var móts-
^teStum hoðið að sjá kvikmynd um
Urði þessa þar í Rjúkan. Leikarar í
tó^n , i->eirri voru ýmsir þeirra, er þátt
u U 1 athurðunum. Einn þeirra, kunn-
Varrnaður/ Claus Helberg að nafni,
frá v'ðstaciciur sýninguna og sagði
Urðatvikum °9 skýrði sitt af hverju.
þei ^ !íðindi Þau átrúlega nálœg með
111 ®tti, bitur barátta ánauðugrar
Kirkjan í Rjukan, milli hamraveggja.
61