Kirkjuritið - 01.04.1974, Blaðsíða 47

verðum við að fara. Þess vegna upp-
frœðum við og œfum ungt fólk og
sendum það til fjarlœgra staða með
boðskap Krists. Margt af þessu unga
fólki, sem tekur þótt í þessu starfi,
er með í því um skeið. Það fœr undir-
óúning til starfsins og ferðast svo með
fognaðarerindið t. d. yfir sumarmán-
uðina, svo sem stúdentar, er nota sum-
crfríið sitt á þennan hátt. Aðrir eru
meÖ eitt, tvö eða þrjú ár. Þetta unga
fólk starfar þá ekki við neitt annað á
rneðan. Þegar því svo finnst, að
Þess tími sé útrunninn, og Guð kall-
Qr það aftur til síns heima, hverfur
það yfirleitt til sinna fyrri verka, náms
eða hvað, sem það kann að vera.
f’annig hervœðum við ungt fólk til
kástniboðs, sem annars fengi e. t. v.
ekki tœkifceri til að starfa við kristni-
boð. Öll Kristniboðsfélög fara fram
a, að þú nemir við kristniboðs-
sbóla eða takir guðfrœðipróf, áð-
or en hœgt er að senda þig út á
ástniboðsakurinn. Þetta hefur í för
sér margra ára nám, áður en
ce9t er að fara út á kristniboðsakur-
°9 allt lífið er e. t. v. vígt kallinu.
^AM vill þjálfa ungt fólk, sem vill
9efa stuttan tíma til kristniboðs, og ég
!rúi bvi, að mjög margir geti tekið þátt
' slíku starfi. Á þennan hátt fáum við
°P fólks til að vera með í útbreiðslu
a9naðarerindisins, sem annars hefði
e- f- v, ekki haft tœkifœri til þess. Þeg-
t l un9a fólk svo kemur aftur
! ne'malands síns, er það fœrt um að
Uf u,6'?0 bu9siónina um kristniboðið,
hef Ve^ ^va® ba® er-
e Ur fengið að reyna margt þennan
. 1710 °g skynjað neyðina viða í heim-
num og er þess vegna fœrt um að
safna nýliðum, sem geta lagt út í
sams konar þjónustu.
En hvað með þá, sem komast til krist-
innar trúar, hvað verður um þá?
Við leggjum mikla áherzlu á samstarf
við kristna menn, sem fyrir eru á
staðnum, söfnuði og kristniboða og
þegar við störfum í bœjum eða lönd-
um, þar sem kristnir menn eru, þá
störfum við í samvinnu við þá. Ef t. d.
hópur frá Ungdom í oppdrag kœmi
til íslands, þá myndu þau starfa með
kristnum íslendingum í einhverjum
söfnuði eða félagsskap. Þeim, sem
áynnust, yrði þá beint inn í þann söfn-
uð, sem fyrir er á staðnum, og þeim
yrði síðan veitt aðstoð af þeim kristnu,
sem þar eru. Það sama gerist einnig úti
t heimi. En á þeim stöðum, í heiðnum
löndum, þar sem engir kristniboðar
eru eða aðrir kristnir menn, þá verð-
ur að senda annan hóp eftir að sá,
sem fyrst kom, er farinn, og mun þá
síðari hópurinn varðveita ávöxtinn og
stofna kristinn söfnuð, til að áfram-
hald verði. Þá fœr starfið strax allt
annað innihald. Þetta er ekki aðeins
útbreiðslustarf heldur einnig œtlað til
að uppbyggja hina kristnu, þannig að
þeir geti stofnað söfnuði og vaxið.
Nú vex fólksfjöldinn á jörðinni gífur-
lega ár hvert. Hefur þú nokkrar tölur
handbœrar, sem geta varpað Ijósi á
ástandið?
Þegar Jesús gaf kristniboðsskipun
sína, er álitið að um 200 milljónir
45