Kirkjuritið - 01.04.1974, Qupperneq 42

Innan allra kirkjudeilda mótmœlenda
og einnig meðal kaþólskra, höfðu
slíkir atburðir verið að gerast. Fólk
hafði víðs vegar um landið komið
saman í kyrrþey í bœnahópum og leit-
að eftir krafti Heilags anda og nóðar-
gjöfunum. Við fréttirnar af séra Benn-
ett fékk þetta fólk aukna djörfung til
að vitna um sína reynslu. Hér var ekki
um að rœða fólk úr Hvítasunnuhreyf-
ingunni í Bandaríkjunum, því það fólk
hafði enga óstœðu til að fara dult
með kenningu sína um skírn Heilags
anda. Öðru móli gegndi um fólk úr
hinum gömlu mótmœlendakirkjum.
Hér var nokkuð nýtt ó ferðinni í þeim
herbúðum. Fcestir óttu von ó slíku.
Margir skildu þetta ekki og felldu
þunga dóma.
Margir hafa fylgzt með því, sem
hefur verið að gerast síðari ór ó þessu
sviði. Hafa þeir reynt að gera sér grein
fyrir afleiðingum þessarar nýju vakn.
ingar. Vitna flestir um, að komið hafi
fram aukin trúargleði og vitnisburðar-
löngun. Aukið og dýpra traust til Guðs
er einnig greinilegt einkenni. Hefur
einmitt komið fram sterk lögun til að
taka alvarlega fyrirheiti Biblíunnar í
daglegu lífi. Sumir tala um nœmari
meðvitund fyrir nólœgð Guðs og þar
af leiðandi aukna vissu um kœrleika
hans og umhyggju. Eitt einkennanna
er kœrleikur til annarra kristinna
manna úr öðrum kirkjudeildum. Er
jafnvel talað um ökumeniska hreyf-
ingu, sem ekki byggist ó útstrikun trú-
arsetninga, eða þó því, að mœtast ó
miðri leið, að því er kenningaratriði
varðar. Þess í stað hafa menn, mis-
munandi jótninga kristinnar kirkjiu,
sem reynt hafa endurnýjun Heilags
anda, lœrt að elska hverjir aðra ó
grundvelli þess, að þeir eiga sameig-
inlegan frelsara, sem fúslega vill veita
ríkulega blessun og endurnýjun fyrir
kraft Heilags anda. Þessi endurnýjun
verður svo mikils virði, að deiluatriði
hverfa í skuggann, en það, sem sam-
einar: líf í Kristi, líf í krafti Andans
verður í fyrsta sœti. Þó ber ei að skilja
þetta svo, að jótningarritin séu sett
uppó hillu til að rykfalla, heldur hafa
menn hœtt að „berja" hverjir aðra 1
höfuðið með þeim.
Við það, að þúsundir og aftur þós-
undir hafa reynt kraft Anda Guðs a
nýjan hótt, hafa líka komið fram ýms-
ar andlegar gjafir, sem voru ncer
horfnar fró kirkjunni, eða a. m. k. lítið
notaðar. Þeirra ó meðal er tungutals-
gófan, og hefur hún einna mesta at-
hygli vakið. Ástœðan er llklega sú, að
hún er nœr algjörlega framandi flest-
um kristnum mönnum ó okkar tímum-
Aðrar andlegar gjafir eins og t. d.
handayfirlagning með bcen fyrir sjúk-
um, greining anda, spódómsgófa
(það form hennar að birta boðskap/
sem gefinn er af Andanum ó somrl
stundu til uppbyggingar, óminningar
eða huggunar) hafa einnig fengið nýtt
gildi.
Sem afleiðing af þessari endurnýl-
un hafa nýjir lífgefandi straumar/
komið fram meðal kirkna, sem '/°rU
orðnar móttvana og vegvilltar
völdum frjólslyndis og efnishyggiu'
sem ríkt hefur ó síðari árum. Þúsun ir
presfa og tugir þúsunda starfsmanna
og meðlima í Bandarískum kirkjorn
vitna nú um að hafa fekið við 9Í°
Heilags anda (Talið er að nú um ára
mótin 1973—74 hafi um 1000 u
40