Kirkjuritið - 01.04.1974, Qupperneq 51

Það að vera „skœruliðar", sem Guð
9etur notað víðs vegar í heiminum,
hreyfanlegar „skœruliðasveitir", sem
e'9a hugrekki til að fara inn í bœi,
þar sem engir kristnir menn finnast.
heir geta sofið á moldargólfi, og þurfa
l'tið til að lifa af. Þeir geta farið fljótt
°9 vel frá stað til staðar. Það eru
^reyfanlegir „skœruliðar", sem við
ie9gjum svo mikla áherzlu á. Ég vil
undirstrika, að við berum fulla virð-
m9u fyrir hinu hefðbundna kristni-
k°ði, og við metum mikils hið stór-
^ostlega starf, sem kristniboðar okkar
Qfa unnið um árin, en nú stönd-
Urn við andspœnis algjörlega nýjum
oðstœðum. Við verðum að haga okk-
ur samkvœmt því. Ekki þannig meint,
uð við köstum rýrð á hið gamla hefð-
undna starf, heldur eigum við að
st'9a skrefi framar, þangað, sem Guð
°Pnar nýjar dyr með nýjum tœkifœr-
Urn- Ég sagði áðan, að mörg lönd
yceru lokuð fyrir venjulegu kristni-
ooSsstarfi. Ungt fólk kemst aftur á
^oti inn í þessi lönd. Það ferðast með
erðamannastimpil í vegabréfi sínu.
Pann hátt kemst það hvert, sem
J3 vi||, 0g þag er erfj|). ag hafa
^Ppá þv; Þag getur komið miklu í
ekk' ^r'r ^u^s r'^'- ^n við megum
f.ki ha|da, að það sé einungis ungt
fólk 'S6m starfar ' YWAM- Einnig er
st fQ firnrntu9s og sextugs aldri, sem
in^ ^ me^ un9a fólkinu. Það eru eng-
það durstakmörk upp á við í YWAM,
er aðeins spurt, hvort fólk sé
Un9t í anda!
jnn'U,r ^ú' mannkyniS sé nú á leið
sí* 1 tímabil, sem Biblían nefnir
,5ustu tíma?
Ég er alveg sannfœrður um, að við
lifum á síðustu tímum. Við lifum á
tímum þegar „aðskilnaður" Ijóss og
myrkurs verður œ greinilegri. Ljósið
verður skœrara, — myrkrið verður
svartara. Skilin þarna á milli eru dreg-
in upp nú á okkar tímum. Ég trúi því,
að við stöndum andspœnis stórkost-
legum uppskerutíma. Ég trúi því, að
Guð sé að leiða fram starfsmenn, sem
eiga hugsjón, sem varðar allan heim-
inn, og Guð hervœðir þá með krafti
sínum, krafti Andans, svo að þeir séu
fœrir um að þjóna honum. í þessu
sambandi er nœrtœkt að lita á vakn-
inguna í Indónesíu. Ég var í Indónes-
íu fyrir stuttu, og þá var mér tjáð,
að um sjö milljónir manna, sem flest-
ir höfðu verið múhameðstrúar, hefðu
tekið kristna trú á sjö árum. Stórkost-
legar vakningar eru nú í Brasilíu, og
Austur-Afríku. Vakning er nú í Sovét-
ríkjunum. Hópur hefur ferðast inn í
Kína, og við höfum fengið fréttir frá
þeim. Þau segja, að þau hafi hitt
200 kristna Kínverja, sem voru sam-
ansafnaðir á stað einum. Þau segja að
þar sé líf. Kirkjan lifir í Kína, en hún
lifir neðanjarðar. Um allan heim verð-
um við vör við Jesúvakninguna. Guð
úthellir Anda sínum meðal gamalla
kirkjudeilda. Sumir kalla þetta náðar-
gjafavakningu, ég kalla það Biblíu-
vakningu. Það var þetta, sem gerðist í
hinum fyrsta kristna söfnuði, og það
gerist nú á okkar dögum. Guð er að
hervœða söfnuð sinn, með krafti.
Hann er að undirbúa kirkju sina undir
að mceta brúðgumanum, og ég er viss
um, að við erum nú að halda inn í
hinn mikla loka uppskerutíma, þegar
milljónir manna munu ávinnast fyrir
49