Kirkjuritið - 01.09.1974, Qupperneq 20

ingarinnar yfir á þessar tungur. En
þetta kostar fjármuni. Við íslendingar
erum rík þjóð. Við erum meðal ríku
þjóðanna í veröldinnþ og okkur ber
skylda til að leggja þarna lóð á meta-
skálar, því að á þeim metum verður
skorið úr því, hver verður framtíð
þessa heims.
Við getum bara hugsað okkur,
hvað hefði gerzt hér, — hver okkar
saga, hver okkar menningarsaga hefði
orðið hér á Islandi, hefðu orð og andi
Biblíunnar aldrei borizt hingað.
III
Bernskubœnir úr Passíusálmum —
Ahrif Hallgrímssálmo á íslenzka þjóð
— Bœkur um Passíusálma —
Passíusálmar í útvarpi —
Þýðingar og þýðendur —
Spyrjandi: Þeir, sem muna það mann-
líf og kristnilif, sem var á íslandi fyrir
aldarfjórðungi, minnast þess, að þitt
nafn var á þeirri tíð allmikið tengt
við Passíusálma og Hallgrímskirkiu á
sinni tíð. Því langar mig að spyrja,
hvorr Passíusálmar hafi verið þér sér-
stakir, áður en pú gerðist prestur.
Biskup: Þeir voru það. Ég var alinn
upp við þá háttu, að Passíusálmar
voru lesnir. Þeir voru að jafnaði ekki
sungnir á mínum bernskuheimilum
tveimur. En þeir voru œvinlega lesn-
ir, og fyrstu bœnir, sem ég bað,
fyrstu bœnir, sem mér voru kenndar,
voru úr Passíusálmunum. Og amma
mín var ákaflega handgengin Hall-
grími, — sagði mér margar sögur um
hann. Ekki veit ég, hvar hún hafði
komizt yfir þœr- Ég hef séð þœr sum-
ar síðar og lesið. Hún hafði meira dá-
lœti á þeim manni, heldur en öðrum
mönnum, og þetta síaðist allt saman
inn í mig. Af hennar vörum lœrði ég
til dœmis að taka löngu mörgun-
og kvöldbœnirnar Hallgríms, og kann
þœr enn. Maður kann yfirleitt til cevi-
loka það, sem maður lœrir innan átta
ára aldurs. Ég mun ekki glata því, sem
ég lœrði á þessum árum, og er feginn
því. Ég mundi fremur kvíða ellidög-
um og aldurtila ef ég œtti ekki eitt-
hvað af slíku í sjóði.
Ef ég vœri í aðstöðu margra barna
nútímans, að lœra helzt ekkert utan-
bókar annað en sjónvarpsauglýsingah
þá teldi ég, að slíkt efni yrði mér til
lífillar afþreyingar og huggunar °9
uppbyggingar, þegar ég vœri orðinn
rúmfastur, og kannski flest horfið at
minni nema það, sem ég lœrði 1
bernsku.
Þetta voru nú upptökin. Og síðan
var það á vissu skeiði minna ong^
dómsára, þegar sérstaklega stóð 0
fyrir mér, að Passíusálmarnir urðu mer
ósegjanlega dýrmœtir.
Spyrjandi: Nú eru Passíusálmar tald'r
mikið listaverk á íslandi, og nálegj3
hver maður talar vel um þá og <ia
grím Pétursson nú orðið. Ég Þy^'s
þó muna það frá unglingsárum m'n
um, að ekki voru allir sammála, se^
tóku til máls um Passíusálma, en
nokkur hœfta á því, að það sé Ý '
sem sagt er um gildi sálmanna 0
áhrif þeirra á íslenzka þjóð?
Biskup: Það held ég ekki. Ég held, a
þar sé ekkert ofsagt. Ég tel Þa® ° ^
öruggt, að engin bók hafi náð ö rrþ
eins tökum á íslenzkri þjóð og Pe^
■—- eins föstum og góðum tökum.
210