Kirkjuritið - 01.09.1974, Blaðsíða 76

Þó eru ekki allir ánœgðir. í kristilegu
dagblaði, sem gefið er út í Bergen
og nefnist „Dagen", birtist hugvekja
eftir Hans nokkurn Magnusen i sum-
ar. Varpar hann þarfram þeirri spurn-
ingu, hvort nokkur hópur sé svo virkur
né gefi út slík kynstur prentaðs máls
með œrnum kostnaði sem málsvarar
fagnaðarerindisins. Dregur hann í efa,
að svo muni vera. Engu að síður segir
hann, að heyrist nokkuð stöðugt radd-
ir kristinna leiðtoga, sem óttist, að nú
halli til afkristnunar í landinu, að
þekkingu í kristnum dómi fari hrak-
andi, að skilningi og þekkingu trú-
aðra manna á Ritningunni fari hrak-
andi o. s. frv. Vitnar hann í tvo bisk-
upa til dœmis .Er annar þeirra kaþ-
ólskur, Gran að nafni, og kvað hafa
látið svofelld orð falla fyrir sjö árum:
,,Afkristnunin er hið mikla sameigin-
lega vandamál rómversk-kaþólsku
kirkjunnar og mótmœlenda. Það kem-
ur af þvi, að kirkjan nœr ekki lengur
eyrum fólks, einkum hinna yngri."
Hinn biskupinn er Dagfinn Hauge,
sem ekki er með öllu ókunnur hér á
landi, því að bók eftir hann kom út
á íslenzku fyrir allmörgum árum. Eft-
ir honum er þetta haft í blöðum
snemma á þessu ári: ,,Vér erum öll
sammála um, að vér lifum örlaga-
skeið í landi voru. Þekkingin á kristn-
um dómi er oft svo rýr, að ugg veld-
ur. Það er barizt upp á líf og dauða
um sálir œskumanna."
Greinarhöfundur andmœlir ekki
biskupunum, heldur virðist hann þeim
sammála, en hann telur orsakir vand-
ans margar. Lýkur hann hugvekju
sinni með þessum orðum:,, Er hin
„biblíufasta" predikun vor „biblíu-
föst"? Predikum vér boðskap Biblí'
unnar nógu skýrt? Ellegar verður hann
óvirkur fyrir predikun vora?
Ef frœndur vorir þurfa að hugleiða
slíkar spurningar, hvað er þá um oss?
Erum vér trúir Biblíunni í predikunar-
stólum, eða er hinn tvíeggjaði brand-
ur vor hertur við aðra elda og lagður
á aðra steina?
Vegið að kristniboðinu
Jesús bauð lœrisveinum sínum
reka erindi sitt um endurlausnina °9
ríkið um allan heim. Þeir telja þvl a
sér hvíla þá skyldu, og eru sannfasrð'
ir um, að þetta erindi hafi hann talj
mönnum hið eina nauðsynlega, f"n
einu sönnu gœði. „Leitið fyrst Gu^5
ríkis og réttlœtis," sagði hann,
þá mun allt þetta veitast yður a
auki." (Matt. 6,33.)
Það bar til tíðinda snemma í rn°rZ
þ. á., að Katrín Guðlaugsdóttir, kona
Gísla Arnkelssonar, kristniboða, ág^
lega menntuð kona, sem verið hefur
lengur með heiðnum mönnum en fleS^
ir íslendingar, var til þess ráðin a
lesa dálitla sögu frá Konsó í *°orf]C*
hafa
var
tíma Ríkisútvarpsins. Hugðist hun
dálítinn formála að sögunni, og
hann á þessa leið:
„Fyrir rúmum 20 árum var (
myrkur heiðindóms og fáf rceði
Konsó, ekki einn kristinn maður, en^
in sjúkrahjálp eða skóli. AlliO 5
þarna bjuggu voru heiðingjar, sÐ
aldrei höfðu heyrt um Guð eða frel50^
ann, sem hann sendi, Jesúm ^
Meðan allt leikur í lyndi, geta
ingjarnir stundum verið glaðir,
mikirj
266