Kirkjuritið - 01.09.1974, Síða 63

Fari sem vill hér um mig og hvað mitt
er.
^er er í hjartanu að eiga þig nóg.
^'9i ég, Drottinn minn, þig og hvað
þitt er.
PÓ lifi eg glaður og andast í ró.
Al,ari Þóris biskups
' ^arr|rakaupangi, hinum forna, var
°9 vegleg dómkirkja, ger af steini
Urn sömu mundir og Klœngur biskup
reistj kirkju sína i Skólholti. Standa
|ustir þeirrar kirkju enn, og þótti nú
s endingum ekki minnst vert að geta
Se þœr þennan sama Drottins dag.
Rústirnar standa ó bökkum Mjörs,
°9 eru að vonum friðaðar. Syðri súlna-
Ve9gur miðskips stendur enn að mestu
°9 gncefir hótt, og neðstu stuðlar
Pyrðrj súlnanna sjóst einnig. Nokkuð
ciur og af útveggjum, svo sem
le°rveggir, axlarhóir og líklega ríf-
^a® þar, sem bezt er. Hið forna
tar' er þar, steinaltari að sjólf-
Q 9 u °3 9róp í það fyrir helgar leif-
• að er nokkuð lágt orðið líklega
s°kkið í jörð.
^Mer kemur í hug Páll biskup, Odda-
fr£ ^ann kom ofan af Upplöndum
Verri konungi, og var vígður til
ests af þ^rj loiskuioi í Hamrakaup-
fö t 00 VQr a 'mi:iruciögum á lang-
—_ °',einni n°tt eftir Matthíasmessu.
er mun sá atburður orðið hafa,
og þetta er þá að líkindum altarið
Þóris biskups.
Þegar eftir vígslu, hina sömu nótt,
sneri Páll aftur á fund konungs,
frœnda síns, og var með honum enn
um sinn, unz hann fór að sœkja bisk-
upsvígslu sína að Lundi. Segir furðu
glöggt frá því öllu í sögu hans. Heim
hélt hann samsumars, og þótti tíðind-
um sœta, er hann söng hina fyrstu
messu sína I Skálholtskirkju.
Svo segir í Páls sögu biskups: ,,Sú
var in fyrsta virðing, er Páll biskup
gerði til síns stóls og sinnar kirkju um
það fram, sem né einn biskup hafði
gert áður, að hann söng enga messu,
áður hann kom til stóls í Skálaholti- En
I öllum löndum er sú virðing á, að
ekki sé minna vert að hlýða prests-
messu nývígðri, inni fyrstu, heldur en
biskupsmessu einhverri. En þetta mátti
því meira sem þá var bœði senn að
hlýða prests messu og biskups, og
dreif þá síðan fjöldi manna í Skálaholt
til þeirra fagnaðartíðinda að hlýða
messu Páls biskups inni fyrstu."
Segir þar og, að margir göfugir
menn hafi verið viðstaddir, og eru
fjórir taldir með nöfnum. Þar er Jón
Loftsson í Odda, faðir biskups, og
synir hans tveir, brœður biskups,
Sœmundur og Ormur, ennfremur Giss-
ur Hallsson úr Haukadal, er höfundur
Hungurvöku og Páls sögu taldi ein-
hverja mestu manngersemi á Islandi.
Mikið hefur þá verið um dýrðir, —
en rœða biskups þótti löng.
G. Ól. Ól.
253