Kirkjuritið - 01.09.1974, Side 71

mennsku ncer öll sín œskuár, eða allt
ra 12 ára aldri, fyrst á ýmsum fiski-
! 'Purn, en gerðist síðan stýrimaður
a farskipum, meðal annars hjá Eim-
'Pafélagi (slands á skipunum Lagar-
°ss' og Goðafossi. Sú þekking og
_eVnsla, sem hann öðlaðist á þessum
arum, komu honum að góðu haldi
S|°ar á lífsleiðinni.
f ^01"'® fluttist Loftur til Hafnar-
QQr ar og átti þar heimili œ síðan.
ist hann brátt einn mesti útgerð-
b at^afnamaður þar í bœ og var
Q° upp frá þvf /y\eg dugnaði sínum
QtL arrceði, bjartsýni, framskyggni og
rnör^n?Semi stofnaði hann og rak
h'u9 at9ei"ðarfyrirtceki og var í nœr
a öld í fremstu röð íslenzkra út-
la arrnanna og hafði á hendi fé-
^9s egQ forustu þeirra í áratugi. Með-
hans var Hval-
s^f'é'agið Hvalur h.f., sem Loftur
Um n° asarnt nokkrum öðrum mönn-
þes '947. Hann var formaður
^vce ^ra apP^afi °9 fram-
dags"1 QSt'ar' ^ra 1950 og til dauða-
Þa§ p X .
vjfa ma manna/ þeirra, er gerst
L0ftu°9 -^eZt mega um dcema, að
sem 't ^'arnason hafi verið frábcer
stjór-f9erSarmaSur °9 framkvœmda-
hcgf' yrirtcekia sinna og í hópi allra
kafa S j^fu manna, sem starfað
þessa° siávarútvegi hér á landi á
vilji ? oici' k-om þar til einbeittur
ásamt 1"*, b',artsýni °9 9i°rhyg"-
faraþr- e. "^ddri athafna- og fram-
áhug Otrauður og brennandi af
! fyiE„*p“sisér á unga aldri
Sc®knu 9U ^eirra hiartsýnu og fram-
^arkiS atbafnamanna, sem hófu
°g ruddu brautina landi sínu
og þjóð til blessunar, vaxtar og fram-
fara, bœði á sviði atvinnu- og félags-
mála.
Um hinn merka og stóra þátt Lofts
Bjarnasonar í atvinnu- og framfara-
sögu íslands verður ekki fjallað nán-
ar í þessari grein. Hér verður ekki
heldur fjallað um margþcett og fórn-
fús félagsmálastörf hans, heldur verð-
ur nú vikið að þeim þœtti I lífi hans,
sem mér er hugstceðastur, en það er
öflugur stuðningur hans við kristna
trú og kirkju, einkum minningarkirkju
séra Hallgríms Péturssonar í Saurbce.
Loftur Bjarnason var mikill og sann-
ur trúmaður og mjög bcenrcekinn og
kirkjurcekinn. Ég hygg, að ákveðið
orsakasamband hafi verið milli trúar
hans og velgengni hans og hamingju
í lífinu. Hann var eindreginn ogtraust-
ur fylgismaður kristinnar kirkju, krist-
ins siðgceðis og kristinnar menningar.
í bernsku innrœttu foreldrar hans
honum heilaga trú og bœnariðju. Þá
voru honum innrcett bœnarvers og
heiirceði séra Hallgríms, sem hann
sagði sjálfur, að vœri það veganesti,
er komið hefði sér að mestu gagni í
lífinu. Alla œvi hélt hann áfram að
vera bœnarmaður og lét svo ummcelt
í blaðaviðtali, er hann var sjötugur,
að „bcenir vœru bót við öllu." Það
vakti athygli mína, að hann gekk jafn-
an í kirkju með lotningu og tilbeiðslu-
hug.
Um langt skeið var Loftur einn mesti
stuðningsmaður og máttarstólpi Frí-
kirkjunnar í Hafnarfirði, átti um skeið
sœti í safnaðarstjórn hennar og vann
henni af fórnfýsi og hollustu til hinztu
stundar.
Árið 1955 var Loftur kjörinn í bygg-
261