Kirkjuritið - 01.09.1974, Side 75

Orðabelgur
latir
trúvarnarmenn
AðstoSarprestur einn í Gautaborg
^Qs aði nokkuð hugarró manna í
^rra- har>n tölu við fermingar-
athöfn
er einn kirkjugesta taldi sér
• v-iiiii IX11 rx I v_< v^o i i i x-u o i
V andmœla. Reis só úr sœti
n ir rœðu prests og kallaði: „Þetta
Pólitík." Tóku þó fleiri undir og
^Pphófst nokkur þrœta í kirkjunni.
^inarPresti og fyrsta aðstoðarpresti
g Petta illa, enda veittu þeir hinum
s^Qr ara kollega sínum ótölur. Hann
^'ns vegar móli þessu undir úr-
boUr ^œrri yfirvalda, en ekki hafa
'Zt sPurnir af lyktum þess.
fj |.'a urr)deilda predikun mun hafa
fr f1 Um kennslubœkur í kristnum
ag .Urn' Hafði prestur við hendina,
VigS°^n' bœkur þcer, sem notaðar eru
$kv| , r'sf'ndómsfrœðslu í sœnskum
fyrir US^a'um- Bró hann þeim upp
^arðl S°^nu^inum, gagnrýndi þœr
jg S^a' en mcelti jafnframt eindreg-
sem^^.^iá'sum, kristilegum skóla,
S|,,re 'nn er í Gautaborg.
|Uricj Ur atburður þœtti trúlega ný-
°ft o-, ls^ancii- Að vísu tala prestar
ars st i^u^ri hreinskilni hér sem ann-
ings a ar' bað er siður almenn-
SvoköH^s C^rnannarams' fialmiðlanna
þá be|U U' þegja við slíku. Það er
z / ef einhver prestur fœr snert
af lýðskrumslöngun og tekur að
skamma stéttarbrœður sína fyrir rétt-
trúnað eða annan viðlíka „ósóma,"
að einhverjir þykjast ánœgðir og fara
að smjatta.
Annars eru trúvarnarmenn fáir og
latir á íslandi. Full þörf vœri þó á, að
haldnar vceru nokkrar predikanir og
skrifaðar fáeinar greinar gegn bók-
um, sem notaðar eru við skylduskóla
ríkisins. Þar er þó ekki átt við bcekur
um kristin frœði öðrum bókum frem-
ur, því að þœr eru sumar allgóðar
og aðrar viðunandi. En hitf er á
margra vitorði, að fil eru íslenzkar
kennslubœkur og raunar kennarar,
sem spilla kristnum áhrifum annað
hvort sakir fáfrœði eða viljandi fjand-
skapar, Við slíku á ekki að þegja.
Kristnir kennarar og presfar bera að
sjálfssögðu mesta ábyrgð á þögninni.
Hvar er hið beitta fagnaSarerindi?
Norðmenn eru ötulir trúarvarnarmenn,
raunar búnir bceði til sóknar og varn-
ar. Fara því sífellt fram heitar umrœð-
ur í norskum blöðum, enda mun varla
gefið út jafn mikið af kristilegum blöð-
um og ritum í nokkru öðru landi sem í
Noregi. Kostir slíks eru auðsœir.
265