Kirkjuritið - 01.06.1976, Page 26

Kirkjuritið - 01.06.1976, Page 26
„Aðsókn að stofunni hefur alltaf verið mikil, og 10.000 sjómenn heim- sóttu hana síðastliðið ár. Þeir skrifuðu rúm 4000 bréf, en 3700 bréfum var tekið á móti úr pósti og þeim komið til skila, og 11.000 krónur voru sendar heim fyrir sjómenn á sama tíma. Marg- ar samkomur og fyrirlestrar voru haldnir, og um jólin er reynt að hafa sérstakan jólatrésfagnað. Fá þá allir dálitla jólagjöf, böggul, sem eitthvað smávegis er í, sem gleður sjómanninn, en bögglarnir eru sendir stofunni víða að. Flestir þeirra, sem heimsækja stofuna, eru auðvitað íslenzkir sjó- menn, þó heimsóttu hana í fyrra sjó- menn frá 14 þjóðum." Auk íslenzkra sjómanna fékk Jó- hannes jafnan marga gesti frá Fær- eyjum, enda standa Færeyingar hon- um býsna nærri hjarta. í grein þeirri, er fyrr var getið um, að hann hefði ritað fyrir Bjarma, segir hann raunar einkum frá samskiptum sínum við Fær- eyinga, enda mun sannast sagna, að þær frásögur séu upphaflega ritaðar á norska tungu fyrir norska og fær- eyska lesendur. En síðar var svo þýtt á íslenzku. Á fyrstu árum Sjómannastofunnar í Reykjavík voru oft um 60—70 færeysk fiskiskip á Reykjavíkurhöfn. „Ég man það,“ segir Jóhannes," að eitt sinn fórum við um borð í 50—60 færeysk skip á páskadagsmorgni, til þess að bjóða mönnum á samkomu í samkomusal, sem við höfðum fengið lánaðan. Þá var oft þröngt á sjó- mannastofunni. — Sjómennirnir þurftu á margs konar fyrirgreiðslu og aðstoð að halda, og það var okkur mikil ánægja að veita þá aðstoð, sem unnt var. Einn þurfti á lækni að halda, annar þurfti að komast á sjúkrahús og sá þriðji á að halda aðstoð við að selja veiðina. Enn annar hafði orðið fyrir ásiglingu og þurfti að komast í samband við danska sendiráðið. Svo var ef til vill einhver dáinn, og þá þurfti að senda líkið heim.“ Sjóslys mikil voru tíð hér við land um þessar mundir, og fór sjómanna- stofan ekki varahluta af þeim atburð- um. Að kvöldi 7. apríl 1924 barst þeim Jóhannesi og vini hans, færeyskum, sjómannatrúboðanum Alfred Petersen, beiðni danska sendiráðsins um, að þeir færu næsta dag til Grindavíkur. Þar hafði kútter „Anne av Tofte' strandað og öll skipshöfn, 17 manns, týnt lífi. Jóhannes kveðst aldrei muni gleyma því, er beið þeirra félaga 1 Grindavík. Þá kom það í hlut síra Bjarna Jónssonar að halda líkræðu og kasta moldum á fjórtán kistur, er lagðar voru í sömu gröf í kirkjugarð- inum við Suðurgötu. „Kasta teg i Jesu favn“ i marz 1928 kom kútter Acorn lil Reykjavíkur. Hann hafði fengið á sig sjó, en síðan hafði brotizt út eldur mikill í skipinu. Sex manns höfðu fariz1 í eldinum. Þeim, sem eftir lifðu, var það hin mesta þrekraun að koma skipinu til hafnar. Þeir lögðust ör- magna á þilfarið, jafnskjótt og gengið hafði verið frá landfestum. Sjöundi maðurinn lézt í sjúkrahúsi af sárum sínum degi síðar. Jóhannes segir: „Ég gleymi aldre' þeim sára og þunga harmi, sem ég var 104

x

Kirkjuritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.