Kirkjuritið - 01.06.1976, Page 49

Kirkjuritið - 01.06.1976, Page 49
9efiS þeim sömu gjöf og oss, hvernig Var ég þess þá umkominn að standa í 9e9n Guði?“ (11,17) „Getur nokkur varnað þeim vatnsins, að þeir fái skírn, er þeir hafa fengið Heilagan anda eins °9 vér?“ (10,47). post. 19, 1—6 ^e1ta er í þriðja og síðasta sinn, sem tungutalið ber á góma í Postulasög- anni, og er það í sambandi við trú- oðsstarf Páls í Efesus. Enn er tungu- ta|ið sýnilegt tákn um gjöf Heilags anda, og er eðlilegt að ætla, að hér afi verið um að ræða hæfileika til að a|a erlend tungumál sem fyrr. ^enda má á, að í 6. versi er sögnin ta/a í þátíð (imperfektum) á frum- pnálinu og táknar áframhaldandi at- °fn í liðinni tíð. Gefur það til kynna tungutalsgáfan hafi ekki verið gefin Urn stundarsakir, heldur hafi um var- an'ega gjöf verið að ræða. Þessi gáfa efur verið nauðsynleg fyrir boðun a9naðarerindisins í Efesus hverfi. og um- '■ Kor. 14 ^eir, sem telja tungutal beina sönnun lr skírn Heilags anda, vísa nær und- /jtekningarlaust á 14. kap. fyrra Kor- ^nbréfs. Til að skilja röksemdir Páls j nauðsynlegt að líta á efni kaflans J°si 12. og 13. kapítula. amkvæmt þeirri túlkun, sem er al- hsel?Ust’ er hér verið að ræða um heikann til að tala erlend tungu- ^al. Þá ^álig er gert ráð fyrir, að vanda- ' Korintu hafi verið fólgið í því að misnota þá gáfu að tala erlend tungumál. í stað þess að nota gáfuna til að byggja upp söfnuðinn eða pred- ika fagnaðarerindið fyrir öðrum, hafi vissir menn notað það til að upphefja sjálfa sig, að predika án þess að nokk- ur skildi. Af þessu leiddi þá truflun og það umrót sem postulinn mælir svo sterklega gegn. En önnur túlkun hefur komið fram, gagnólík hinni fyrri, þar sem gert er ráð fyrir, að tungutalið í Korintu hafi verið annars eðlis en í Jerúsalem. Á hvítasunnuhátíðinni töluðu lærisvein- arnir móðurmál þeirra, sem á hlýddu, — þeir heyrðu „hver og einn, talað á eigin tungu“ (Post. 2,8). í Korintu gerðist hið gagnstæða: enginn skildi málið, sem mælt var, af því að talað var „í anda leyndardóma“ (1. Kor. 14,2). Sá sem talaði vissi ekki, um hvað hann talaði, af því að skilningur hans bar engan ávöxt (14. vers). Af slíkum röksemdum sprettur sá skilningur, að í 1. Kor. 14 sé verið að ræða um ó- þekkt tungumál, og málið væri til upp- byggingar þeim einum, sem talaði. Skorður þær, sem Páll vildi reisa gegn slfku, beindust því einungis gegn því að mæla málið opinberlega, eða þar, sem enginn túlkur væri viðstaddur. í andagáfuhreyfingunni nýtur síðari skýringin vaxandi vinsælda. Margir Biblíuskýrendur telja, að þegar orðið tungutal (tala tungum) er notað í rit- um Páls, sé merkingin sú, að talað sé í tilfinningafuna. (Jafnvel í sumum Biblíuþýðingum er orðið þýtt þannig Language of ecstasy. New English Bible). Páll kom til Korintu á annarri kristni- boðsför sinni. Hann stóð við í 18 mán- 127

x

Kirkjuritið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.