Kirkjuritið - 01.12.1976, Blaðsíða 37

Séra Sigurbjörn Ástvaldur var alefl-
ingarmaður, sem vildi mikið, hugsaði
stórt og treysti Guði.
Elliheimilið Grund reis nýtt, vandað
og stórt 1931.
Það var gæfa þeirrar stofnunnar,
Þegar sonur þeirra hjóna Gísli Sigur-
björnsson þá ungur maður varð for-
stjóri Elli- og hjúkrunarheimilisins. Þá
var skuldabyrðin stofnuninni um megn
orðin og þungt íyrir fæti í fjármálum
hennar. Honum tókst fljótt að snúa
vörn í sókn, og allt hefur dafnað í
höndum hans.
Eins og alþjóð er kunnugt hefur
EHi- og hjúkrunarheimilið Grund tekið
miklum vexti og haldið forustuhlutverki
sínu á ótrúlega mörgum sviðum undir
stjórn Gísla Sigurbjörnssonar, for-
stjóra. Vistmenn þess á Grund eru nú
hátt á fjórða hundrað. Þar að auki
hefur forstjórinn reist annað vistheim-
'h í Hveragerði fyrir aldrað fólk. Þar
er heilt hverfi af smáhúsum, rúml. 40
talsins og nærfellt 200 vistmenn. Þarna
9eta öldruð hjón búið sér, í smáíbúð
,rneð öllum nýtísku þægindum og
hugsað um sig að nokkru leyti sjálf.
Eitthvert ákjósanlegasta fyrirkomulag,
sem mögulegt virðist í þessum málum.
Allt umhverfi heimilanna beggja er
fallega ræktað með grasflötum, runna-
°9 trjágróðri og skrautblómum. Um-
9engni utanhúss sem innan er til mik-
illar fyrirmyndar.
Þess skal minnst, að þau hjón, sem
olu þá hugsjón, sem hér er orðin að
Veruleika, voru bænarmenn og störf-
u3u með árvekni í bæn.
Aldrei verður svo sögð saga elli-
heimila og hjálparstarfs við aldrað
folk a islandi, að nafn séra Sigur-
björns Ástvaldar Gfslasonar verði þar
ekki fremst.
Séra Sigurbjörn Ástvaldur var
Skagfirðingur, fæddur í Glæsibæ í Sæ-
mundarhlíð hinn 1. jan. árið 1876,
sonur Gísla Sigurðssonar bónda þar
og konu hans Kristínar Björnsdóttur.
Síðar fluttu þau að Neðra-Ási í Hjalta-
dal, þar sem Sigurbjörn ólst upp, en
Sigurður, föðurfaðir sr. Sigurbjörns var
síðast bóndi á Mið-Grund í Blöndu-
hlíð. Sú umsögn geymist enn um Gísla,
föður sr. Sigurbjörns, að hann hafi
verið talinn gáfumaður, hygginn og
hagsýnn bóndi.
Séra Sigurbjörn varð stúdent í
Reykjavík 1897 og útskrifaðist úr
prestaskólanum vorið 1900. — Sum-
arið eftir kandidatsprófið sigldi hann
til Norðurlanda og dvaldi þar á annað
ár við framhaldsnám og kynnti sér
safnaðarlíf og trúarlífshreyfingar þar.
Hófust þá þau tengsl hans við Norður-
landakirkjurnar, sem héldust ævilangt,
bæði við ýmsar kirkjulegar stofnanir
og málsmetandi menn í kirkjulífi Norð-
urlanda. Ferðaðist hann þangað oft og
fylgdist með kirkjulífi, heimsótti ótal-
margar líknarstofnanir og aflaði nýrra
kynna, bæði þar og auk þess a. m. k.
í Þýskalandi, Englandi og Skotlandi.
Átti hann marga vini meðal kirkjufólks
í þessum löndum, og þréfaskipti hans
voru stöðug.
Fyrsta utanför sr. Sigurbjörns strax
að loknu kandidatsprófi reyndist hon-
um áhrifamikil og örlagarík. Hann
dvaldi þá fyrst í Danmörk, á Jótlands-
skaga, nærri Vesturströnd. Kynntist
hann þar strax danska heimatrúboð-
inu, sem var á þeim tíma mjög sterk
vakningarhreyfing í dönsku kirkjulífi, er
275