Kirkjuritið - 01.12.1976, Síða 48

Kirkjuritið - 01.12.1976, Síða 48
kirkja. Markmið guðfræðideilda er það eitt að búa menn undir prestsþjónustu innan þeirrar sömu kirkju. Þetta stefnumark mótaði allar athafnir pró- fessors Jóhanns sem kennara við guð- fræðideild Háskóla íslands. Þótt hon- um væru margir hlutir hugleiknir, hygg ég kennimannleg guðfræði hafi verið kærasta viðfangsefnið. Þar verður eft- irminnilegust leiðsögn hans í helgi- dóminum. Honum var það fyllilega Ijóst, að veigamesti þátturinn í þjálfun verðandi presta er tilbeiðslan sjálf, dagleg iðkun guðrækninnar. Á þeim vettvangi, þar sem himinn og jörð verða eitt í heilagri messu, var atbeini prófessors Jóhanns Ijúfur og heill. Samvinna hans og doktors Róberts Abrahams Ottósonar gerði það að verkum, að helgihald í Há- skólakapellunni varð dýrmætasta reynsla námsáranna, drýgsta vega- nestið. Þegar litið er um öxl til þess- arar þjónustu, leitar gullinn tregi á hug- ann. En ofar treganum vakir meðvit- undin um það að hafa iifað stundir algjörlega fölskvalausrar hamingju, sem engin ránshönd fær burtu svipt. Prófessor Jóhann er allur. Harmur er kveðinn að eftirlifandi eiginkonu hans, börnum þeirra hjóna og öðrum venzlamönnum. Hugheila samúð votta ég þeim öllum. Þau eru ekki ein um sorg sína. Margur mun minnast pró- fessors Jóhanns hvenær sem góðs manns er getið. Hitt er að nefna við leiðarlok: Jó' hann Hannesson er genginn á fund þess Drottins og frelsara, sem hann ævilangt þjónaði af öllu hjarta sínu og af allri sálu sinni og af öllum mæ*1' sínum og af öllum huga sínum. Lokið er áratuga baráttu á erlendri grundu. Lokið einnig farsælli vegsögn í hóp> æskumanna íslenzkrar kirkju. Lokið hverju vinarbragði hins hjartahlýí3 drengskaparmanns. En lofgjörð sú, sem Jóhann Hannesson flutti Kristi Jesú í hópi trúbræðra meðan hann mátti mæla hér á jörðu, er ekki hljóðn- uð. Við, sem eftir lifum, berum Þa^ ákall fram að okkar hluta. Hinir, sem þegar hafa þvegið skikkjur sínar og hvítfágað þær í blóði lambsins, syngj3 sama söng í helgidómi himnanna. Par sem Kristur gengur fram, er lífið að' eins eitt, þessa heims og annars. OQ að lifa er að tilbiðja Krist. I Ijósi þeirrar vissu bið ég þess, a® ástvinir prófessors Jóhanns Hannes- sonar megi brosa gegnum tár, —- einS og hann sjálfur brosti forðum. Heimir Steinsson. 286
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.