Jörð - 01.12.1944, Qupperneq 79

fáu Svarfdæíir öií áhríf á Hlálefni sinnar eigin sveitar. Ög
sáu þeir þá fljótlega sína sæng út breidda.
Þegar Sveitarbændurnir höfðu látið fé sitt svo gott sem
troða þá undir allt sumarið, þá fækkuðu þeir mönnum
til gangna í þetta hernumda land frá því sem var, á með-
an það var nærri því sauðlaust. Svo lækkuðu þeir laun
þessarra fáu úr fyrri hlutföllum við aðra flokka, svo að
þangað voru valdir eintómir hálfdrættingar. Þá fyrirbuðu
þeir að taka nokkra dalarollu frá, fvrr en hún liefði labb-
að eina dagleið ofan i sveit. Þar fyrst máttu Svartdælir
fara að Iiirða fé sitt, — það sem ekki fór þá í misdrætti.
En þeim sóttist seint drátturinn sökum þess, að þeir einir
voru látnir vakta allt það fé, sem að Mælifellsrétt kom.
En það kom úr öllum áttum, jafnvel norðan úr Tinda-
stól. Siðar áttu þeir að færa eigendunum allt það fé, sem
þessi fáu gangnahörn skifdu eftir í Svartárdalshögum og
— engjum. Og fékk hver þungar fésektir, sem á sann-
aðist, að séð Iiefði kind úr Sveilinni, án þess að koma
henni til eigandans. Og það þó að hún væri á stað, sem
manninum kom alls ekkert við, jafnvel norður í Reykja-
fjalli. Svo það var orðið sama sem að stíga á seið, fyrir
Svartdæli, að vera þar á ferð.
Þannig var aðbúðin við þessa hernumdu þjóð, enda
eru nú hennar síðustu leifar að líða undir lok. En Dal-
irnir og þó einkum Svartárdalurinn, voru draumaland
Símonar og var hann sárgramur vfir öllum þessum að-
förum. Og henda margar vísur hans ótvírætt til þess, að
hann sá flestum fyrr, hvað var að gerast. Honum var
tamt að vrkja út af deilum i sveitamálum, og lét þá mjög
í ljós, að hann var hlynntur Dalahúum, einkum þó eftir
þessa styrjöld.
Jóhann á Brúnastöðum
hét fullu nafni Jóhann Pétur Pélursson og bjó á Brúnastððuni í
Tungusveit, var sæmdarmaður og fágætur búmaður, hjálparhella
á útmánuðum og réði því sem hann vildi í sveitinni.
.rÖRD
I
277