Syrpa - 01.01.1922, Blaðsíða 19

Syrpa - 01.01.1922, Blaðsíða 19
SYRPA 17 eSa sex ái'um áður en íslendingar byrjuðu að flytja sig til Canada. En engin vissa var ;þó fyrir þessu. Einhver þóttist hafa séð hann í Milwaukee, haustið 1872, og nokkurir vissu til þess„að hann hafði verið í Chicago, árið 1875. Og öllum bar saman um það, að hann væri á sífeldu ferðalagi, að hann ferðaðist aldrei með jámbrautarlestum, heldur færi hann alt fótgangandi, eins og Gyðingurinn gangandi, að hann hefði ekkert meðferðis nema dálitla handtösku, og að í töskunni væri ekkert nema sýnishorn nokkurra bóka, sem hann var að fá áskrifendur að. — petta var alt, sem fslendingar í Winnipeg þóttust vita um hann. Og sumir kölluðu hann íslendinginn gangandi, þegar þeir töluðu um hann á bak, en Mr. Æland, .þegar þeir ávör.puðu hann. f Winnipeg sást hann aldrei án þess, að halda á tösk- unni. Hann horfði hátt, var mjög glaðlegur og kurteis í við- móti, gekk æfinlega hægt og var sérlega kempulegur á velli. Einu sinni spurðu drengir nokkrir hann, af hverju hann gengi jafnan svo hægt. “Mér liggur ekkert á, drengir mínir”, svaraði hann brosandi, “því að eg á alla jörðina.” — petta þótti kátlegt svar, og sumir gátu þess til, að hann mundi að- hyllast kenningar jafnaðarmanna. öðru sinni var hann spurður, hvernig á því stæði að hann ferðaðist aldrei með járnbrautarlest. “Eg er hvorki nógu ríkur né nógu heilsu- hraustur til þess, að ferðast öðruvísi en fótgangandi,” svar- aði hann. En sumir gátu þess til, að hann mundi vera um of sparsamur. Samt tóku menn brátt eftir því í Winnipeg, að hann var fljótur til að rétta bágstöddum hjálparhönd. — Einu sinni var hann beðinn að gefa fátækri ekkju nokkur cents. “Hvað gaf sá mikið, sem mest gaf ekkju þessari?” spurði hann. “Fimm dollara,” var svarið. pá rétti hann fram tíu dollara. Menn sögðu þá, að til væru góðar taugar í honum. Eg var viðstaddur í það eina sinn, sem hann kom fram á samkomu meðal fslendinga í Winnipeg. Hann hélt iþar langa og snjalla ræðu, og menn sögðu að hann mælti á góðá ís- lenzku. Mörgum var sú ræða minnisstæð, því að hann lagði Vestur-íslendingum góð ráð. Ilann skifti ræðunni í fjóra kafla, og endaði hvern þeirra með þessum orðum: “En hvað sem öðru líður, þá látið þér 'börnin yðar fá góða mentun!” Hann áleit, að framtíð fslendinga í þessu landi væri aðallega undir því komin, að börnin þeirra næðu hárri skóla-mentun, eða lærðu land'búnað, eða eitthvert handverk, sem allra fyrst, en hættu að vera algengir þjónar. “Ef ibörnin yðar ná góðri mentun,” sagði hann, “þá komast þau til metorða og valda í þessu góða landi; en ef þau mentast ekki, verða þau og börn
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.