Syrpa - 01.01.1922, Blaðsíða 88

Syrpa - 01.01.1922, Blaðsíða 88
86 SYRPA ÞaS var fremur loftlétt morguninrl eftir, [jegar báturinn lagöi af staö frá nýlendunni. i><3 var ekki laust viö, að smá-fenjó- gusur fykju ofan af hæstu fjallabrúnunum. En niöri á láglendinu var blæjalogn. Vonandi rnundu jteir komast inn til Kritalurafik, áöur en stormurinn skylli á. Dökkgrátt vatniö gutlaöi viö báts- hliðamar, er hann var knúöur áfrarn af áratogunum. ísmolarnir glömruðu við kinnungana meö urrandi hljóöi, um leiö og báturinn rann í gegn urn þá. Frostið nísti andlit og hendur. Fjöllin héngu dimrn og drungaleg út yfir sjóinn, og skrækir máfanna i loftinu létu ömur- lega i eyrurn. Ræöararnir sátu rólegir og þögulir i sætum sínum og toguöu í árarnar. Presturinn sat viö stýriö i þykkum loöfrakka og horföi frarn undan sér, blár af kulda. Fyrstu rníluna gekk alt vel og tafalaust, en svo fór aö hvessa. Langir hvinandi storm- bólstrar ýföu upp sjóinn og sendu smágusur inn í bátinn. Eftir því sem á leið, uröu stormhviðurnar tíðari og sterkari. Þaö leyndi sér því rniöur ekki, aö feröin mundi ekki taka enda þann dag. Sjórinn byrjaöi nú fyrir alvöru að ókyrrast. Bylgjurnar uröu loks svo háar, aö aöeins sást viö og við ofan á höfuöiö á Grænlend- ingnurn, sem reri við hliðina á þeim í kajak sínum. Ræöararnir uröu náfölir. Sumir þeirra skulfu af hræöslu, og sendu prestin- urn biöjandi augnaráð urn að snúa til lands. Honum var illa viö þaö, því hann vissi, hve erfitt rnundi veröa að komast á staö aftur. En hann sá líka brátt, aö þaö dugöi eklci aö bjóöa veörinu þannig byrginn. Hann leitt því til lands til aö sjá, hvort um nokkurn lendingarstaö væri að ræða á þessu svæði. En svo var ekki; svo langt sem augaö eygöi var ekkert annaö en snasabrattir klettar. Báturinn skoppaöi á öldunum eins og eggjaskurmur. Ástandiö var hættulegt. Loksins kom hann auga á staö, sem honum sýndist mögulegt aö lenda í, en til þess aö ná þangað þurfti hann aö snúa bátnum viö og fara á hlið við sjóinn og vindinn. Grænjending- arnir ráku upp angistaróp, þegar hann sneri bátnurn viö; hann kastaöist til og frá á æstu hafinu og hver gusan skall inn i hann eftir aöra. “Haldiö þiö laust á árunurn, eöa þaö kostar ykkur lifiö," hrópaði presturinn, og þeir hlýddu. Eftir hálfrar stundar bar- daga viö vind og sjó, komust þeir í land. — En þá tók ekki betra viö. Snjóinn skóf ofan af fjöllunum meö svo miklu afli, aö varla var hægt að standa uppréttur í móti, — og frostgrimdin var óttaleg. Þeir hlutu fljótt aö helfrjósa, ef þeir væru úti í þessu veðri. Það eina, sem þeir gátu gert, var aö grafa einskonar helli inn í fönnina. Svo byrjuöu þeir allir á því, og eftir nokkra stund var þvi lokið. Nestiskassinn og annar flutningur var dreginn þangaö inn, og nú var ekkert annað aö gera en að bíöa þar til veör- inu slotaði Þeir voru ellefu talsins í hellinum, svo þeir gátu nokk- urn veginn haldið á sér hita meö því aö liggja allir ]>étt saman. En ekki var nú skemtilegt að hugsa til þess, aö halda jólin ]>arna. Meö hverri stundu sem leiö versnaöi veöriö. Fannkoman var svo mikil, aö engin mannleg vera heföi getaö verið úti í henni. og hvinurinn í storminum lét ámátlega í eyrurn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.