Syrpa - 01.01.1922, Blaðsíða 68

Syrpa - 01.01.1922, Blaðsíða 68
66 SYRPA voru það 20 fimm-hundruð-dala bankaseðlar amerískir, og utan um þá var vafið litlum bládropóttum vasaklút og bund- ið um með seglgarni, og innan í strönglinum var miði, og á honum þessi orð á ensku: “pessa 20 fimm-hundruð-dala seðla á Henry A. S. Trent, eða erfingjar hans. Árið 1869 átti nefndur Henry A. S. Trent heima í húsinu nr. 843 á Oak-stræti í borginni Brook- lyn í Bandaríkjunum. Eru peningar þessir gjöf frá bróður hans, William Trent að nafni, er var farmaður og dó á skip- inu Galahad á Hudsons-flóa, í ágústmánuði 1869, og bað hann mig (en eg heiti Hálfdan Arnórson Berg) að koma seðlunum til bróður síns. En litlu síðar fórst skipið Galahad , og komst eg hingað í haust aðfram kominn af ólæknandi sjúkdómi. Yeit eg að eg dey á þessum vetri, og gref eg því peninga þessa í jörðu af ástæðum, er eg mun taka fram í bréfi, sem eg ætla að skrifa á morgun til systur minnar, frú Kristínar konu Sigmundar Jóns Sturlusonar á Seyðisfirði á Austurlandi á íslandi. — H.A.B.” í krúsinni var bankabók Hálfdanar, og sýndi hún, að vorið 1869 átti hann á einum bankanum í New York tvö þúsund og sex hundruð dali. En nú voru seytján ár liðin síðan, og voru því vextir af því fé orðnir töluverð upphæð. Og í bankabókina var skrifað á ensku, að sá, er kæmi með hana til gjaldkera bankans, væri sannur erfingi Hálfdanar Arnórssonar Bergs. Og hafði hann skrifað nafn sitt undir það fullum stöfum. pá er við höfðum athugað þetta með mikilli gaumgæfni og dáðst að því, hversu vel og vandvirknislega að Hálfdan hafði gengið frá þessu öllu saman, þá lét Edna seðlana og bankabókina aftur í krúsina og rétti hana að Arnóri. Hann setti lokið yfir á ný og rétti að O’Brian og bað hann geyma fjársjóðinn og koma honum í Canada-peninga. Tók O’Brian brosandi við krúsinni og stakk henni í vasa sinn, og sagði að það væri sá stærsti sómi, sem sér hefði verið sýndur um dagana, að trúa sér, galgopanum, fyrir svo miklu fé. — Að því búnu veltum við aftur steininum inn í holuna undir hús- horninu, mokuðum moldinni þar að og gengum svo frá, að lítil ummerki sáust. Og vann herra Island mest að því. petta var verulegur hátíðisdagur fyrir okkur öll. Úti var fegurð og blíða, þó svona væri áliðið hausts, því að hið svonefnda Indíána-sumar var nýlega gengið í garð, og breiddi þá, eins og oftar, einhvern ósegjanlega unaðsríkan töfra- ljóma yfir sléttur og skóga, ár og vötn. Og þó Indíána- sumarið vari sjaldan lengur en hálfan mánuð, þá er það, og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Syrpa

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Syrpa
https://timarit.is/publication/499

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.