Syrpa - 01.01.1922, Síða 42

40
SYRPA
það er það, að annar maðurinn, sem flutti hinn sjúka mann
frá Fort Garry til klaustursins í Minnesota, hafði heitið
Godson. Dettur mér nú í hug, að þetta geti verið sami
maðurinn, sem í fyrra var að hjálpa frú Colthart til að fá
kafla úr íslenzkubréfi þýddan á ensku. En sá maður er,
eins og 'þú veist, tengdabróðir herra Tapmans leynilögreglu-
■þjóns.” — Og 0’ Brian leit einkennilega til mín um leið og
hann sagði þetta.
;Nú hugsaði eg til þess, sem við frænka mín höfðum
séð og heyrt til Mabel Cameron þá um vorið. Ogl áleit eg
alveg rétt, að eg segði honum alla* þá sögu frá upphafi til
enda. Enda gjörði eg það. Og hann hlýddi á með sér-
lega mikilli eftirtekt.
“Mikið er það, hvað þú ert oft þagmælskur, jafn for-
vitinn og þú ert, sonur minn góður,” sagði O’Brian, þegar
eg hafði sagt honum alt, sem eg vissi um Mabel Cameron.
“Hefðirðu sagt mér iþetta strax í vor, þá væri margt komið
í Ijós, sem enn er í myrkxunum hulið. En stúlka þessi kom
mér svo fyrir sjónir í það eina sinn, sem eg sá hana, að eitt-
hvert voða-farg hvíldi á huga hennar. — Er hún enn í skakka-
húsinu?”
“Já,” sagði eg; “ og það lítur ekkert út fyrir það, að
hún ætli sér að flytjast þaðan fyrst um sinn.”
“Og að Mkindum verður hún þar á meðan þú verður
þar,” sagði O’Brian brosandi.
“Hvaða vitleysu ertu nú að fara með, herra O’Brian,”
sagði eg.
“Eg er eldri en þú, sonur minn. En hvar vinnur stúlk-
an?”
“Hún vinnur á þvottahúsinu Albion,” svaraði eg.
“Einmitt það! — En nú er eg að hugsa um að finna hann
herra Godson, eins fljótt og ástæður mínar leyfa. Mig
langar til að kynnast manninum og vita, hvernig hann er
heim að sækja.”
“Veiztu, hvar hann á heima?” spurði eg.
“Eg þekki mann, sem veit það.
“Mundi sá maður segja þér það?”
“Eg held það. — En viltu fara með mér á fund herra
Godsons?” sagði O’Brian.
“pað vil eg gjarnan,” sagði eg. “En hve nær ætlar þú
að fara þangað?”
“Á morgun get eg ekki farið þangað,” sagði O’Brian
eftir stutta þögn, “en daginn þar á eftir langar mig til að
fara. Og ættir þú að vera kominn hingað til mín í síðasta
lagi klukkan sjö að kvöldi þess dags.”