Nýjar kvöldvökur - 01.07.1930, Qupperneq 52

144
NÝJAR KVÖLDVÖKUR
Skrítlur.
Fyrirspum og svar.
Ung aðalsdama tók fyrir að stunda
hænsnarækt sér til skemtunar. En áður
en liðnar voru margar vikur frá því að
hún byrjaði, rak hún sig á eina af gátum
náttúrunnar, sem hún gat með engu móti
ráðið. Hún settist því strax niður og
skrifaði þeim, sem höfðu útvegað henni
hænsnin, eftirfarandi bréf:
»Á hverjum morgni finn eg tvær eða
þrjár hænur liggjandi kaldar og stirðar á
jörðinni og með fæturna beint upp í loft-
ið. — Getið þér sagt mér, hvað muni vera
að þeim?«
Skömmu síðar fékk hún þetta svar:
»Háttvirta fröken! Hænurnar eru
dauðar«.
Útlendingur.
Kennarinn í þýzkum smáskóla spyr
einn af piltunum: »Hvað hét fyrsti mað-
urinn?« Drengurinn hugsar sig lengi um
og svarar svo: »Karl mikli«.
»Hvaða bull er þetta!« segir kennar-
inn, »þú veizt þó líklega að Adam var
fyrsti maðurinn« — »Já, það er satt«,
svarar strákur, — »ef maður á að vera að
telja þessa útlendinga«.
Þymbmnnurinn.
Kenslukonan: Þyrnirunnurinn logaði
en brann ekki. — Nú, hvað sagði Guð þá
við Móses, þegar hann kom?
Þórir litli: Flýttu þér að slökkva.
Allur vaiinn góður.
Prófessor og ungur kandidat í læknis-
fræði eru í sjúkravitjun. Sjúklingurinn
er ung og lagleg stúlka. Eftir að þeir hafa
rætt við hana og eru að fara, segir pró-
fessorinn: »En eitt verðið þér að varast,
ungfrú góð, þér megið ómögulega borða
altof mikið súkkulaði!« -— Þegar þeir
komu út spyr kandidatinn: »Hversvegna .
vöruðuð þér hana við að borða súkkulaðir
hr. prófessor?«
»Læknar verða að taka eftir hlutunum,
ungi vinur«, svaraði prófessorinn, — »eg-,
tók eftir því, að það lágu nokkuð margar
tómar súkkulaði-öskjur undir rúminu
hennar«.
Nokkru síðar voru þeir í heimsókn hjá
öðrum sjúkling, sem einnig var ung og
lagleg stúlka, og er þeir voru að fara,
sagði kandidatinn: »Nú megið þér ó-
mögulega aka of oft í bíl, ungfrú góð!«
Þegar þeir koma út spyr prófessorinn
nokkuð undrandi: »Hversvegna í ósköp-
unum voruð þér að segja stúlkunni að hún
mætti ekki aka í bíl ?« — »Nú, eg sá ekki
betur, en að það lægi bílstjóri undir rúm-
inu hjá henni þessari, hr. prófessor«,
svaraði kandidatinn.
Fyrir rétti.
Dómarinn (áminnir vitnið) : »Þér verð-
ið að halda yður við það, sem þér hafið
séð sjálfur — annað megið þér ekki
segja! — »Nú, hvenær eruð þér fæddur?«
Vitnið: »Það má eg ekki segja, hr.
dómari, eg sá það ekki«.

Akureyri. Prentsmiðja Odds Björnssonar. 1930.