Nýjar kvöldvökur - 01.01.1944, Qupperneq 15

NÝJAR KVÖLDVÖKUR • JAN.—MARZ 1944 • XXXVII. ÁR, I,—3. HEFTI.
Frá Ingjaldi presti Jónssyni.
(Har.drit Konráðs Vilhjálmssonar frá Hafralask.
Sögn Jóhannesar Guðmundssonar frá Fellsseli
o. fl. heimildir).
1. Ætt og uppruni Ingjaldar prests.
Faðir séra Ingjaldar var Jón prestur í
Glæsibæ, Þorvarðarson bónda á Björgum
í Kinn, Þórðarsonar bónda á Sandi norður,
Guðlaugssonar. En systir Þorvarðar á Björg-
um og dóttir Þórðar á Sandi var Steinunn,
kona Björns sýslumanns Tómassonar i
Garði, (d. 1796), og móðir Þórðar sýslu-
manns í Garði Björnssonar (d. 11. febrúar
1834). Voru þeir því að öðrum og þriðja,
Þórður sýslumaður og Ingialdur prestur.
Séra Ingjaldur er talinn fæddur 15. Júlí
1786. En ekki fæ eg séð, hvar hann er fædd-
ur, af prestakalla-röð föður hans, því að
fæddur var séra Ingjaldur, áður en faðir
hans vígðist, en það var 1791. Þá vígðist
séra Jón að Svalbarði í Þistilfirði, og er þar
prestur til 1799. Þá fær hann Myrká í Hörg-
árdal og er þar til 1802, síðan Glæsibæ 1802
— 1817, og loks Breiðabólsstað í Vesturhópi
1817—1846. Á næsta ári (1847) andaðist
Iiann eftir 55 prestsskaparár og er þá talinn
87 ára að aldri.
Ingjaldur prestur var vígður 1811, fær
Reynistaðar-klaustu" 1815. og heldur Jrað
til 1827. Það ár fékk hann sér veitt Nes í
Aðaldal, en hrökklaðist þaðan eftir fjög-
urra ára þjónustu, sökum barneignar-brots,
eftir því, er Davíð Níelsson ritar, vestur að
Stað á Reykjanesi til bróður síns, Friðriks
prófasts Jónssonar. Dánarár séra Ingjaídar
er talið 1844. — Jón prestur Þorvarðarson
var fóstraður upp hjá Ingjaldi presti gamla
í Múla (1776—1804), Jónssyni. Hefir
Ingjaldur prestur hinn yngri, sem hér verð-
ur mest um rætt, verið heitinn eftir hon-
um. — Fjórir urðu þeir prestar synir séra
Jóns Þorvarðarsonar: 1. Séra Ingjaldur í
Nesi, 2. séra Jón Reykjalín eldri á Ríp
(1839—1857), 3. séra Friðrik Jónsson prest-
ur á Stað á Reykjanesi (1830—1840), áður-
nefndur og 4. séra Þorvarður Jónsson prest-
ur að Hofi á Skagaströnd (1834—1841), en
síðar í Holti undir Eyjafjöllum (1847—
1862).
2. Lýsing séra Ingjaldar.
Ingjaldur prestur var manna fríðastur
sýnum, söngmaður ágætur sem bræður
hans, hagmæltur vel, Joótt vísur lians muni
nú flestar gleymdar, og Jrjóðliagasmiður.
Að öllu var hann vel að sér gjör, því er
honum var ósjálfrátt, en búmaður var hann
enginn. Sá löstur þótti einkum á ráði hans,
að hann var í frekasta lagi til kvenna, og
varð ]:>að honum að embættismissi einu
sinni eða tvisvar. — Þess er og getið um Jón
prest Reykjalín á Ríp, bróður hans, að
hann missti hempuna fyrir barneignar-
brot. — Þessara bresta þeirra bræðra getur
Bólu-Hjálmar þannig í ljóðabréfi:
Lukkuglys með gáfunum
gengur á mis í heiminum,
Þungt er kvis á þrautunum.
— Þeim er að slysast prestunum.