Nýjar kvöldvökur - 01.01.1957, Blaðsíða 27

N. Kv.
ÞORSTEINN Þ. ÞORSTEINSSON, RITHOFUNDUR
13
um. Ekki er getið barna þeirra. Síðari kona
Þorsteins var Guðrún Þorkelsdóttir smiðs
frá Tungufelli og konu lians Ingibjargar
Halldórsdóttur frá Brimnesi á Ufsaströnd.
Afkomendur þeirra Þorkels smiðs og bónda
á Tungufelli og Ingibjargar hefi ég kallað
Tungufellsætt eða Tungufellsmenn. Þau
áttu 9 börn, er upp komust, syni 6 og dætur
3. Var Guðrún Þorkelsdóttir kona Þorsteins
á Ytri-Másstöðum ein þeirra. Hinar voru
þær Sólveig á Sandá og Sunneva fyrri kona
Páls Þórðarsonar frá Hnjúki. Allar voru
þær Tungufellssystur afbragðskonur. Bræð-
urnir frá Tungufelli voru: 1. Rögnvaldur
bóndi í Dæli (f. um 1800, d. 1836), átti
Osk Þorleifsdóttur úr Húnavatnssýslu. Frá
þeim eru komnir Vilhjálmur Þór banka-
stjóri og Ingimar Oskarsson grasafræðing-
ur frá Blængshóli og margt fleira karla og
kvenna. 2. Oddur (d. 1867) lengi bóndi á
Tungufelli, átti Guðrúnu Sigfúsdóttur. Frá
þeim meðal annarra eru þeir komnir Jón
smiður Ferdínantsson og Halldór Halldórs-
son söðlasmiður á Akureyri. 3. Þorkell
bóndi á Búrfelli. Varð maður háaldraður.
Síðari kona hans var Jóhanna Gísladóttir
frá Göngustöðum. 4. Páll (f. 1795, d.
1889) síðast bóndi á Atlastöðum, átti Guð-
i'únu Jónsdóttur frá Brekku. Börn þeirra 3
komust ekki upp. Þau fóstruðu og gerðu að
erfingja sínum Björn Sigurðsson, er lengi
bjó á Atlastöðum, eða frá 1860—1890. 5.
Jón hreppstióri og bóndi í Gönguataðakoti
frá 1824—1854, átti Margréti .Tónsdóttur
fi'á Hillum á Arskógsströnd. Frá þeim er
kominn Jóhann Þorkelsson héraðslæknir á
Akureyri og fjöldi manna. 6. Halldór, hann
bjó víða í Svarfaðardal, en á Urðum lengst,
fi'á 1841—1856. Hann átti Guðrúnu Sig-
Urðardóttur frá Hæringsstöðum, Olafssonar
bónda s.st. Þá var Halldór orðinn ekkju-
^taður og aldraður, er hann átti son með
ráðskonu sinni, Sigríði Jónsdóttur frá
Hnjúki, Þórðarsonar. Sveinn sá var Sigurð-
ur Halldórsson skipstjóri og bóndi, síðast á
Grund í Svarfaðardal (d. 1904). Eittbarna
hans er Guðjón Anton Sigurðsson bóndi í
Gufudal. Þess er getið, að Þorkell á Tungu-
felli væri smiður. Má því við bæta, að jafn
var hann um hagleik á tré-, járn- og kopar-
smíði. Hinn mesti eljumaður. Sótti löngum
hart smíði sitt. Sagaði og telgdi tré, barði
járn og steypti kopar, á stundum langt á
nætur fram. Voru og allir synir hans hag-
leiksmenn. Fremstur þeirra bræðra í hand-
menntinni mun þó Halldór á Urðum hafa
verið. Búsælir, stöðuglyndir, góðir í þraut
og hjálpsamir, svo og hagleiksmenn, hafa
þeir margir verið Tungufellsmenn. Hafa
þær kynfylgjur enzt þeim frændunum —
körlum og ko^um — allt til vorra daga.
Þorsteinn Þorsteinsson á Ytri-Másstöðum
og kona hans, Guðrún Þorkelsdóttir frá
Tungufelli, áttu 4 börn, er upp komust og
ég veit að greina: 1. Páll, lézt (drukknaði)
ungur og ókvæntur. Efnismaður. 2. Sigur-
laug, átti Hannes Halldórsson bónda á
Bjarnastöðum í Kolbeinsdal. Eitt barna
þeirra var Þorsteinn smiður og bóndi á
Ytri-Hofdölum í Viðvíkurhreppi og síðar
bóndi á Hjaltastöðum í Blönduhlíð. 3. Þor-
kell, fyrst bóndi á Skröflustöðum frá 1856
—1858. Þá á Ytri-Másstöðum frá 1858—
1888 og síðast á Hofsá frá 1888—1901.
Þorkell var tvíkvæntur, átti fyrst Guðrúnu
Jónsdóttur frá Dæli og eftir hana látna Sig-
ríði Sigurðardóttur frá Syðri-Másstöðum.
Voru fjöldamörg börn Þorkels með báðum
konum hans. Eitt þeirra er Zóphonías Þor-
kelsson, Vestur-íslendingur. Þorkell missli
sjón og varð alblindur á starfsaldri. Naut
hann þess þá, að bæði var hann þreklund-
aður, svo og búhöldur í fremstu röð og for-
sjármaður hinn mesti. Segja má um Þorkel,