Sumargjöf - 01.01.1905, Side 42

Álfhildur.
1 skuggsjá þíimi, lindin Ljúfa,
leit ég ótal mindir grúfa,
þegar loftsins ljósafjöld
litlar bárur fil þín seiddu,
þegar skiin skugga leiddu
ifir þig uni þögult kvöld.
Þégar brostu af bakka lágum
blóm og ling á tieti g'Ijáum,
þegar um þitt enni leið
árdagsbker og gárur vakti,
þegar barm þinn l)jarma þakti
morgunsólin sumariieið,
fanst mér oft i öldum þinum
opnast firir sjónum minum
álfalieimur undurskær.
Líkt og skí á lækjarbárum,
likt og' geisli i daggartárum
sveif liann fja>r cn síndist næiv