Sumargjöf - 01.01.1905, Side 77

Skarpskygni
• t •
Eftir Jeanne Marni.
Miðvikudagsmorgun fyrir ráðaleitunart.ima i móttökustofu
lúns unga nafnkunna læknis Henri Lefen. Læknirinn situr á stól
og snýr bakinu að glugganum og liorfir brosandi á fagran og
braustlegan 25 ára kvenmann, sem stendur fyrir framan liann i
laglegum og látlausum búningi.
Læknirin n:
Þjer viljið ekki tylla yður svo litla stund, Pauline?
Pauline:
Nei, þakka yður fyrir, jeg hel' eiginlega dálítið
annríkt, hr. læknir.
Læknirinn:
Verið þjer ekki að kalla mig lir. læknir, vina
min. Hvað á það að þýða?
Pauline:
Jeg get ekki kallað yður annað ....
Læknirinn:
Þvi þá ekki?
Pauline:
Jeg veit það ekki, en þrátt . . . þrátt fyrir. . .
(hún roðnar) á dögunum . . . Mér finst það nærri