Sumargjöf - 01.01.1905, Side 78

76
því eins rangt að nefna yður skímarnafni yðar eins
og það, sem . . . þá . . .
Læknirinn:
Það er að segja að þjer elskið mig ekki framaiy
Pauline?
Pauline:
Ju, jeg elska yður, en . . .
Læknirinn:
En þjer iðrist . . . Er það það, sem að er?
Pauline:
Já upp frá því hefur lítið heima verið mér
óbærilegt.
Læknirinn:
Er maðurinn yðar afbrýðissamur við mig?
P a u 1 i n e:
Maðurinn minn! Nei það veit sá, sem allt veit,
hann er yður of þakklátur til þess — því svo vcl
stunduðuð þér hann á spítalanum.
Hann afbrýðissamur!
Maðurinn minn tilbiður yður. Hann talar einungis
um yður. Dr. Lefen er allt í öllu. Frangois mundi
ánægður leggja lífið í sölurnar fyrir yður.
Læknirinn:
Hvað er það þá?
Pauline:
Það er Jean, litli sonur minn.
llann ?
Læknirinn: