Fíflar - 01.01.1914, Qupperneq 13

12
Heinz þakkaSi fyrir leiSbeiningarnar og hélt
áfram.
Gamla konan var heima. Hún sat og
spann fyrir framan litla húsiS sitt, og lét
livíta höfuSiS síga hálf-dottandi ofan í
bringuna. ViS hliS hennar sat grár köttur
meS grasgrænum augum, sem sleikti á sér
lappirnar, malandi.
Heinz gekk til gömlu konunnar, lieilsaSi
lienni virSulega, og sagSi henni erindi sitt.
,,Eg þekki alt sem viS kemur óminnislind-
inni“, mælti skógarkonan, ,,og vil ekki
hindra þig frá að bergja af vatni hennar,
vesalíngs drengur. Öll sú borgun, sem eg
krefst af þér, ef þú vilt fá staup af þessum
ágæta drykk, er aS þú framkvæmir fyrir
mig fyrst þrjú skyldustörf. ÆtlarSu aS
gjöra það ?“
,, Já, ef eg get“.
,,Eg ætlast ekki til neinna ómögulegra
hlixta af þér. Þú byrjar á því aS liöggva
niSur skóginn bak viS húsiS mitt. þaS er
fyrsta skyldustarfiS“.
Hinn ungi maSur samþykti þaS. Gamla
konan fékk honum- öxi og fylgdi honum á
staSinn. Heinz rétti úr sér og sveiflaði öx-
inni, og meS sérhverju höggi, sem hann lijó,
hugsaði hann sér aS hann væri aS hæfa
keppinaut sinn. Trén féllu til jai'Sar með
braki og brestum fyrir hinum aflþrungnu
höggum, og brotliljóSið hafSi góS áhrif á
hann. Þegar kveld var komið fór Heinz að