Fíflar - 01.01.1914, Síða 30

29
finnandi elsku til guSs og traust á miskunn
lians, koni aS hliSum himnaríkis, os* baS
um inngöngu í liiS dýrSlega konungsríki.
Þá talaSi rödd fyrir innan hliðiS og sagSi:
„HvaSa maSur er þaS, sem ber hér aS
dyrum, og livernig voru verk hans á jörS-
unni?“
Og rödd ákærandans, (sem viS bækurnar
sat), svaraSi, og taldi upp öll illverk manns-
ins, en ekki eitt einasta góSverk. Og rödd-
in innan viS hliðið sagSi:
„Syndarar geta ekki komist inn í ríki
liimnanna. — FarSu héSan!“
Þá svaraSi maSurinn :
„Herra, eg heyri raustu þína, en auglit
bitt sé eg eigi, og ekki heldur veit eg nafn
þitt“.
Þá svaraSi röddin :
„Eg er postulinn Pétur".
Og syndarinn mælti:
„Miskuna þig yfir mig, Pétur postuli.
Minstu breiskleika mannsins og miskunsemi
guSs. Varst þú ekki lærisveinn Krists?
HeyrSir þú ekki kenningar hans af hans
eigin vörum, og hafSir þú ekki dæmi hans
aS breyta eftir? Mundu þá hvernig þú
sofnaSir alt af, af því augu þín voru þreytt
af vöku, þegar liann syrgSi og var harm-
fullur í anda, og baS þig þrisvar sinnum aS
vaka meS sér og biSja, en fann þig þrisvar
sofandi. Svona var þaS meS mig. —
Manstu ekki líka þegar þú lofaðir honum