Sjómannadagsblaðið - 01.06.1992, Side 104

102
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
hjónin Sólveig Gunnlaugsdóttir og
Stefán Sigurðsson trésmiður.
Ásgeir lærði trésmíði og varð mik-
ilvirkur húsasmiður. Hann var og
gagnfræðingur frá Flensborg og
hafði gengið í verzlunarskóla í Ham-
borg. Jafnframt því að byggja hús
hafði liann gefið sig nokkuð að út-
gerð áður en hann varð framkvæmd-
arstjóri Bæjarútgerðarinnar. Hann
hafði verið meðeigandi í tveimur vél-
bátum og einn af stofnendum Sviða
h.f. Ásgeir var framkvæmdasíjóri
Bæjarútgerðar Hafnarfjarðar frá
1931-54 eða í 23 ár, og þá 64 ára, og
má af því marka að til hans hefur
verið borið mikið traust af bæjar-
stjórninni. Auk þessa starfa gengdi
Ásgeir mörgum trúnaðarstörfum
fyrir bæinn.
Ásgeir hafði einnig forgöngu um
kaup á togaranum Nirði 1923, sem
skírður var Haukanes og var Ásgeir
framkvæmdastjóri þess félags.
Fiskverkunarstöð
Lofts og Zoéga
Geir Zoéga átti mikla og góða
sögu í Hafnarfirði, bæði sem driftar-
maður og framkvæmdastjóri Hell-
yersbræðra. Geir var stilltur maður
og góðviljaður og það reyndi mikið á
hann sem umboðsmann Hellyers-
bræðra. Sem fyrr segir hafði Geir
hafið útgerð togarans Geirs og fisk-
verkun 1920, en hann varð hart úti á
eftirstríðsárunum, sem lýst hefur
verið, og missti þá fyrirtæki sitt og
skipið haustið 1925. Geir leigði þó
áfram fiskverkunarstöðina af bank-
anum og gekk um það leyti í félag við
Loft Bjarnason, sem varð fram-
kvæmdarstjóri stöðvarinnar, en Geir
varð framkvæmdastjóri hjá Hellyers-
bræðrum og umboðsmaður þeirra.
Fiskverkunarstöð Lofts & Zoéga
efldist skjótt. Þar lögðu upp línuveið-
arar og bátar og togararnir Júpiter og
síðar einnig Venus, og segir svo í
sögu Hafnarfjarðar hinni fyrri:
„Fiskverkunarstöð Lofts & Zoéga
hefur komið mjög við fiskveiðisögu
Hafnarfjarðar og veitt geysimikla at-
vinnu“, og munaði náttúrlega mikið
um þann atvinnurekstur eftir að
Hellyers hætti.
Árið 1945 eignaðist Venus h.f.
stöðina og flutti hana 1961 að Hval-
eyrarbraut og sameinaði hana Os-
eyrarstöðinni, sem Jón Kr. Gunnars-
son hafði stofnað.
Loftur Bjarnason
Loftur Bjarnason var sérstæður
maður í útgerðarsögu síns tíma.
Hann var umsvifamikill athafnamað-
ur og kom víða við í athöfnum sínum,
og hann var einstaklega lánsamur
með allt, sem hann tók sér fyrir
hendur. Ekki var það af því að mað-
urinn væri frekari til fjárins en aðrir,
eða harðari í viðskiptum, þvert á
móti, hann þótti mjög góður við-
skiptis, en hann var einstaklega
hygginn maður og hugsaði vel sitt
ráð. Undarlegast var það þó um
hann, hvernig það fór saman með
honum að vera mikill framkvæmda-
maður og félagsmaður. Lengst af var
Loftur oddamaður á sinni tíð í hags-
munamálum sjávarútvegsins og þá
einkum togaraútgerðarinnar. I þessu
foryztustarfi var hann aldrei um-
deildur maður og stóð þó oft í eldi
heitra deilumála. Þótt hann væri
ákveðinn og fastur fyrir hafði hann
lag á því að komast svo útaf við alla,
að enginn bar honum illt orð, þótt
hann væri þeim andvígur í einhverju
máli.
Loftur var Vestfirðingur, fæddur
1898 vestur á Bíldudal, sonur hjón-
anna Bjarna Loftssonar kaupmanns
og Gíslínu Þórðardóttur. Tólf ára
gamall byrjaði Loftur sjómennsku,
og var í sjö ár á ýmsum fiskiskipum,
en fór 1918 á farskip og þá fyrst Wille-
moes með Júlíusi Júliníussyni, þeim
landskunna kapteini. Loftur tók far-
mannspróf 1916 og var strax 3. stýri-
maður á Lagarfossi og þar var hann
1. stýrimaður, þegar hann hætti sjó-
mennsku 1926 og fluttist til Hafnar-
fjarðar og gekk í félag við Geir
Zoéga um fiskverkunarstöðina, sem
fékk heitið „Fiskverkunarstöð Lofts
& Zoéga“.
Þá stofnuðu þeir Geir og Loftur og
Þórður, bróðir Lofts, og Guðmund-
ur Júní, landskunnur bátaskipstjóri,
fyrirtækið „Utgerðarfélagið Júní
h.f.“. Það félag keypti línuveiðara og
varð Loftur framkvæmdastjórinn.
Jafnframt framkvæmdastjórastöð-
inni við fiskverkunarstöðina og út-
gerðarfélagið Júní h.f., var Loftur
einn af stofnendum útgerðarfélags-
ins Júpiters 1929 og var fram-
kvæmdastjóri þess til 1940. Þá var
Loftur einnig einn af stofnendum út-
gerðarfélagsins Venusar 1936, og
framkvæmdastjóri þess félags frá
byrjun til 1956 að Vilhjálmur Árna-
son hætti skipstjórn og tók að sér
framkvæmdastjórnina.
Loftur var einnig einn af stofnend-
um útgerðarfélagsins Marz 1940, og
framkvæmdastjóri þess félags til 1945
ásamt Tryggva Ófeigssyni. Allt voru
þetta togarafélög, og þau sem bezt
þóttu rekin, enda voru félagar Lofts
og um leið skipstjórnarmennirnir
ekki af lakari toganum, Þórarinn Ol-
geirsson, Tryggvi Ófeigsson, Vil-
hjálmur Árnason.
Árið 1945 urðu þau skipti í þessum
félögum, sem voru sameign ofan-
nefndra manna, að Tryggvi keypti
hlut Þórarins í Júpiterfélaginu og
einnig hlut Þórarins í Marzfélaginu
og varð þá Tryggvi framkvæmda-
stjóri þessara félaga.
Tryggvi hafði í þessum kaupum
látið hlut sinn í Venusarfélaginu.
Hann fór tveimur árum síðar burt
með sína togara úr Hafnarfirði.
Hann sá eftir löndunarkörlunum í
Hafnarfirði. hann Tryggvi, en ekki
bæjarstjórninni. Loftur var áfram,
sem fyrr segir, framkvæmdastjóri
Venusar og hafði í nógu að snúast
með því starfi. Hann var borgarfull-
trúi í Hafnarfirði á árunum 1934-50.
í stjórn Landsambands útvegsmanna
frá 1944 og varaformaður 1947 og síð-
an út ævina, og í stjórn Félags ís-
lenzkra botnvörpuskipaeigenda frá
1943 og þar var hann formaður þar til
árið 1972, að hann baðst undan kosn-
ingu. Loftur lézt 1972. Árið 1947 var
hann hvatamaður og einn af stofn-
endum Hvals h.f. og formaður þess
félags frá byrjun, en framkvæmda-
stjóri frá 1950 og þar til hann var
allur.
Auk þessa alls, senr rakið hefur
verið var Loftur í stjórn ýmissa fé-
laga, eins og Stuðla h.f., Eimskipafé-
lagsins og Hafrannsóknarinnar.