Sjómannadagsblaðið - 01.06.1992, Blaðsíða 23

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
21
SJOLASTOÐIN
Jón Guðmundsson á Sjólastöðinni rekur feril fyrirtækisins
og rabbar um sjávarútvegsmál
að er fyrst að segja af Sjóla-
stöðinni, að fyrirtækið er fjöl-
skyldufyrirtæki og hófst
þannig, að ég og tengdafaðir minn
Haraldur Kristjánsson, keyptum
bátinn Hannes Hafstein, 50 tonna
bát 1963 og skírðum hann Sjóla.
Tengdafaðir minn hafði verið for-
maður til margra ára og verið mikill
aflamaður og harður sjósóknari.
Sjólanafnið á sér nokkra sögu. Þeir
höfðu keypt bát saman Haraldur og
Þorsteinn Eggertsson skipstjóri í
Garðinum. Sá bátur var smíðaður í
Svíþjóð. Hann átti að heita Sjóli, en
Svíarnir höfðu bren^lað nafninu og
það varð „Fjóli“. A heimleið með
bátinn dreymir Þorstein föður sinn,
og þykir sem hann sé að vitja nafns,
og þá verður það að báturinn var
skírður upp og gefið nafnið Eggert.
Þeir félagar komu með bátinn inní
verðfallsárin eftir 1930 og seldu Lofti
Loftssyni hann en Þorsteinn var
áfram skipstjóri á honum og fórst
með bátnum.
Við skírðum sem sé Hannes Hafstein
Sjólanafninu og fiskverkunarstöðin,
sem við fórum að reka samfara út-
gerð bátsins dró nafn af bátnum og
var nefnd Sjólastöðin.
Við byrjuðum með saltfiskverkun
í 60 ferm. húsi úti á Granda. Sú starf-
semi jókst strax hjá okkur, vorum
komnir með 4 verbúðir árið eftir á
okkar snærum, og 1965-66 tókum við
á leigu skemmu hjá Finnboga Rút í
Kópavogi, svonefnda Bakka-
skemmu. Þar næst byggjum við 300
fermetra hús úti í Örfirisey á 1200
ferm. lóð, sem við fengum þar, og
1969 kaupum við fisk- og geymsluhús
Fylkisútgerðarinnar inni á Gelgju-
tanga, og unnum þá fisk bæði þar
innra og úti í Örfirisey og verkum á
þessum árum mikla skreið, tókum
fisk af einum 10 bátum á vertíðinni.
Þetta gekk sem sagt all-skarpt hjá
okkur. Það kom svo lægð í skreiðar-
Jón Guðmundsson.
sölu hjá okkur, og það sýndist ekki
mikið vit í að halda öllu meira áfram í
skreiðinni, svo að við kaupum suður
á Óseyri í Hafnarfirði, fiskvinnslu-
stöð, sem aðallega var í niðursuðu á
fiski.
Við breyttum þar og stækkuðum
húsakostinn, en seldum ekki stöðina
í Örfirisey fyrr en 1979. Þá gerist það
skrítna. Við seldum húsin Sjóla h.f.,
fem þá var eign Eggerts Gíslasonar
og Einars flugríka. Af þessum nafn-
giftum hefur hlotizt dálítill ruglingur
en ekki til saka. Árið 1980 seldum við
eignirnar á Gelgjutanga, og árið 1985
keyptum við íshús Hafnarfjarðar.
Það er af útgerðinni að segja sam-
fara þessum fiskverkunarfram-
kvæmdum, að 1967 fór Sjóli í þurra-
fúa og þá kaupum við Fák í Hafnar-
firði af Einari Þorgilssyni hf. og
skírum hann Steinunni. Árið 1968
kaupum við Magnús IV af Steingrími
í Fiskhöllinni.
Þessa báta áttum við síðan báða,
nema skipstjórinn á Steinunni átti
hlut í henni þar til 1981, að þeir fóru
báðir í úreldingu.
Árið 1982 keyptum við togarann
Sjóla frá Noregi, 40 metra togara,
byggðan í Harstad. Við lengdum
þann Sjóla á Akureyri 1985, en hann
brann mánuði síðar á Patreksfirði.
Sama ár keyptum við togarann Otur
af Ishúsi Hafnarfjarðar um leið og
við keyptum Ishúsið, sem fyrr segir.
Árið 1987 létum við byggja í
Flekkefjord í Noregi þann Sjóla, sem
við nú eigum, tæp 900 tonn, og í sama
mund kaupum við togarann Karls-
efni til að fá kvóta.
Enn var það á sama tíma að við
sömdum um smíði á samskonar skipi
og Sjóla, og það er togarinn Harald-
ur Kristjánsson, fengum hann í apríl
1988, og þannig tvo togara með hálfs-
árs millibili. Sjóla í september 1987,
en Harald í marz ’88. Við áttum
Karlsefni sem fyrr er nefnt í eitt ár,
og okkur lánaðist að selja hann til
Chile. Það gekk vel með það skip
þann tíma, sem við gerðum skipið út.
Við höfðum keypt Karlsefni fyrir 190
milljónir með kvóta og seldum hann
fyrir 80 milljónir ári síðar, rákum
skipið í rúmt hálft ár. Otur, sem var
spánskur lítill togari smíðaður 1974,
seldum við ári síðar til að létta á okk-
ur. Otur er nú á Hornafirði.
Við höfum verið með allmikinn
rekstur í landi, en höfum dregið hann
saman á síðustu misserum. Sá rekst-
ur varð okkur hálf erfiður, við vorum
með um 200 manns í landi þegar mest
var, nú erþar svona50—60 manns; á
togurunum erum við með 27 menn á
hvorn togara, en í raun hafa þriðj-
ungi fleiri atvinnu á þeim. Menn
skipta með sér úthaldinu og alltaf
þriðjungur skipshafnar í landi. Auk
þessa erum við með netaverkstæði
og viðhaldsverkstæði.
Togaraútgerðin
Við erum með of lítinn kvóta, eins
og sum þessara skipa á Suðvestur-