Blanda - 01.01.1923, Page 9
Þetta göfuga ungmenui, livers likama nú var saM-
stundis niðursáð í lierrans akur, svo sem hveitikorni
til að fortærast í jörðunni um vetrartímann, svo það
blómgist og ávöxt beri að tilkomanda vortima, þegar
réttlætissólin, vor herra Jesús Christus, skín yfir alla
veraldarkringluna í dýrðinni, og kallar upp af jarðar-
innar dupti alla þá likami, sem í sínúm gröfum og
hvíldarstöðum þangað til dauðir og andvana legið
hafa, var að nafni Þórður, meðkenningarsonur Daða
Halldórssonar, getinn og byrjaður fyrir utan ektaskap
hér [íj Skálholti við Ragnheiði Brynjólfsdóttur í henn-
ar föðurgarði, þar hann var að sinna heiðurlegra for-
eldra ráði í biskupsins þjónustu, en tók hans einka-
dóttur með ósæmd í drottinssvikum á þessu hans heim-
ili. Af því svivirðilegu samfari þeirra í miðli Daða
Iialidórssonar og Ragnheiðar Brynjólfsdóttur barst
hingað í þennan sauruga og synduga heim þessi saur-
ugur ávöxtur, hvað að skeði í Bræðratungu þann 15.
dag Februarii Anno 1662, sem þá bar upp á laugar-
dag að kvöldi dags eptir miðjan aptan, með því virðu-
leg höfðings matrona Helga Magnúsdóttir, sem þar átti
og enn á íyrir að ráða, hafði þangað til Bræðratungu
Ragnheiði Brynjólfsdóttur af sinni geðprýði og göfug-
iyndi að sér tekið, máske að hún heyrt hafi illan orð-
róm á leika um dagfar og framferði þeirra Daða og
Ragnheiðar hér á heimilinu, og hafi því viljað þeirra
daglegri umgengni hvort við annað í sundur bægja,
fyrir hverja ærusemi og aðrar stórar velgerðir biskup-
inn M. Brynjólfur Sveinsson, nú að guðs vilja einn
manna eptir látinn sinna niðja og eptirkomenda, henn-
ar kvennprýði, dyggð og æru alúðlega og vinsamlega
þakkar, biðjandi almáttugan guð hennar guðhræðslu
með hennar ættgöfugum börnum sem lengst og bezt
að blessa, varðveita og bevara, með reiðubúinni þén-
ustusemi til allrar góðrar þóknunar, þar hún til segja