Blanda - 01.01.1923, Page 13
að gera, leiða hann til himneskrar artleifðar frá jarð-
neskri og gera hann sér að óskabarni; þar fyrir tók
hann í sinn krossburðaskóla, svo að hann saltaðist og
tilbyggist honum í hendur með þeim sóttarkvilia, er
hann heim leiddi, hægum og verkjalitlum, en þó þung-
um og þéttum, hvar af hann lagðist til sængur viku
fyrir Pétursmessu og Páls, en var þó áður í vor og
sumar þar af kvillaður. Sóttin var helzt í brjósterfiði
með mæði, hósta og mattrega. Lá hann svo þar f
jafnlega við sængina moð þögn og þolinmæði, kyrð
og spekt, með öllu viti og rænu og máli framundir
fjögra vikna tíma, þar til nú á næsta laugardagskveld,
að biskupinum leizt með kirkjuprestsins ráði, heiður-
legs kennimanns séra Ólafs Gíslasonar, eptir hans bón
og girnd að láta meðtaka hann til samneytis heilagra
hér í heimi að kveldmáltíð holds og blóðs vors herra
Jesú Christi, hvað og framkvæmdist að næsta morgni
eptir, þessa næstumliðna sunnudags þess VII. eptir
Triniti, hvern nú bar upp á 13. dag Julii, messudag
Margaretæ virginis et martyris, með kristilegum viður-
búningi játningarinnar og skriptagangsins; var svo af
kirkjuprestinum séra Ólafi Gíslasyni afleystur með bæn
°g blessan og handanna álegging eptir vísu kristi-
legrar kirkju, og meðtók svo heilagt vegarnesti kveld-
máltiðarinnar af prestsins hendi, kristilega og gnð-
rækilega, sem góðum guðsbörnum hæfir. Lá svo í
þessum hæga, en þó þjakandi sóttarkvilla þann dag
út, nóttina og næsta daginn eptir allt fram um nátt-
mál með spöku og góðu geði, viti, rænu og máli, allt
fram i andlátið, og heyrðist hans seinasta orð þetta :
GuÖ hjálpi mér nú, snúandi sér upp að vegg sem
Esechias forðum; mun hann þá fundið hafa, hvað sér
leið, og gaf svo upp sína signuðu sál í miskunar-
hendur síns skapara, hver nú með honum mun eiliflega
gleðjast og fagna í bindini réttlátra kristinna manna,