Blanda - 01.01.1923, Side 64
58
ur þessi, það til lauds veit, mun vera að ágizkan vel
svo 100 íaðma langur, um 40 að norðan, eu á sjósiðuna
(nefnil. vestan) 80—90 faðma og suðurhornið 15—20
faðmar, hæðin eptir ágizkun 90—100 faðma mest,
móberg með blágrýti neðst, öllum mönuum ógengt.
Slý er mikið á klöppinni og því hættulegt upp að
komast, sem er um 2 faðma hæð um fjöru, og er þá
skárst að lenda. Súgur er þar mikill og iðukast. Fugl
er mikill á nefndri klöpp og á einni hillu stórri upp-
undan, sem ekki verður upp á komizt, súla mest upp
á eynni. Maður, sem þangað hefur farið nokkur vor,
segist hafa náð þar mest 10 í hlut af svartfugli, 2
og 3 af súlu, — 24 geirfuglum alls á skip langmest,
en optast 5 til 8, en seinustu 2 voriu hafi hann ekki
sést — og 100 f hlut af eggjum. Lítið er þar aí sel,
en afarstyggur. Skammt frá Eldey er klettur í út-
suður, kallaður Eyjadrangi,1 2 * *) sem hvergi verður upp
á komizt, enda er hann gæðalaus. Geirfuglasker
er i vestur í hafinu undan Eldey. Þangað var farðazt
í fyrri tíð til geirfugladráps; en engir eru nú uppi,
hjá hverjum menn geti fengið vissar sögur um arð-
semi þess eða lögun, lending eða afstöðu. Eyrirnokkr-
um árum var gerð þangað ferð á þiljuskipi og varð
til einskis að kalla. Sagt er, að menn hafi gert þang-
að ferðir fyrir og eptir slátt á sumri, sem þá lukkað-
ist, hafi mannshlutur orðið fullt svo mikill som full-
komins manns sumarkaup úr Norðurlandi. Skrifað
finnst, að skip hafi farizt þar5). I suður frá skerinu
er klettur, sem kallast Skerdrangi, en í vestur frá því
eða til útnorðurs hefur brunnið í hafiuu fyrir fáum ár-
1) Mun vera það sem nú knllast Eldeyjardrangur.
2) Sumarið 1639 fórust með allri áhöfn 2 tkip af 4, er
til Geirfuglaskers fóru tilj aflafanga af Suðurnesjum (sbr.
Skarðsárannál).