Blanda - 01.01.1923, Page 125
119
skip, með 6 mönnum á leið til lands, fram af Grjót-
leitinu, rétt við land úr fiskiróðri; það ætla menn, að
skipið hafi steytt þar á steini og hvolft; það var 12.
nóv. 1863.
Einn var sá draumur Jóns i Bolungarvík, að hann
þóttist vera þar úti staddur um hásumardag á mölunum.
Sýnist honum þá smádimma mjög ókennilega, og loks
verður sem hálfrökkur; þykíst hann sjá, að búið er að
gera breiða brú út eftir öllu ísafjarðardjúpi, alt til
haís, og vera á skuggi nokkur. Þar þykist hann sjá
fjölda manna ganga út eftir brúnni, alla á skíðum, og
stefna allir til hafs; þykir honum margir detta út af
hrúnni og í sjóinn, og brá þá ætíð upp rauðleitum
geislaglampa, er hver féll i sjóinn, allt þótti honum
kvika í þessu glampamori, líkt og maurildi i sjó af
árarblöðum i myrkri. JÞetta var litlu eftir páska, en um
vorið gekk mannskæð kvefsótt, sem byrjaði um hvíta-
sunnu, og dó úr henni fjöldi fólks.
Draum dreymdi Jón eitt haust, er hann var á
Kolbeinseyri. Þá var Magnús Pétursson á Hesti
við Hestfjörð, næsta bæ við Kolbeinseyri. Magnús
Var sonur Péturs bónda á Óslandi, Jónssonar á
Enni í Viðvíkursveit, Þorvaldssonar. Kona Magnúsar
var Ingibjörg Jónsdóttir, dótturdóttir sira Gunnlaugs
Magnússonar á Ríp. Magnús gegndi eitt ár sýslu-
mannsverkum í Ísafjarðarsýslu,jl858, maður vel að sér
og góður skrifari. í þetta sinn var hann út áísafirði
við skriftir, sem oft var vant, bæði fyrir sig og aðrai
og var hans von þaðan heim til sin á hverri stundu.
Þykist Jón þá vera úti staddur, en veit ógjörla hvar,
nema hann þykist sjá út til Súðavikurhlíðar, og þyk-
ir honnm vera búið að reisa upp háan stiga utarlega
með hlíðinni, skamt frá landi Þótti honum stiginn vera
alsettur ljósum, og svo var stiginn hátt í lopt upp, að
ekki sá Jón, hve hátt hann náði, en fáeina menn sá