Blanda - 01.01.1923, Page 127
121
beinseyri, og gerðu þau það. Fóru þau þá að Hesti
og voru þar um veturinn.
Þann draum dreymdi Jón eitt sinn er kann var á
Fótartröðum, — þykist kann þá vera á ferð frá heima-
hænum (Folafæti) út á traðirnar, og vera hartnær kom-
inn út að húsinu, sem hann var í; þykir houum þá
koma svo snöggur bylur, að hann tekur húsið í lopt
uPPi °g sér hann eftir kolsvart flag, sem brent, þyk-
ist hann þá hvergi sjá hús til að fara inn i og hrekk-
ur hann þá upp við það, að honum þótti Ingibjörg
kona hans og Búi son þeirra vera þar á ferð með sér.
Litlu siðar kom þar að Fæti Jónatan sonur Jóns,
norðan af Ströndum; þaðan fór hann út í Álptafjörð
og svo á ísafjörð, eu þaðan fór hanD aftur norður
yfir ísafjarðardjúp, og drukknaði á þeirri leið 20.
janúar 1884. í þeirri ferð keypti Jónatan lóðarblett
á Fótartröðum, þar sem hús það var, er Jón bjó i,
og hann nýlega búinn að dreyma, að bylurinn hefði
tekið. Ætlaði Jónatan að slá í sundur hús það, er
hann átti fyrir norðan, flytja það og setja niður á
Fótartröðum, á þeim stað er haun keypti; þar ætluðu
foreldrar hans, Jón og Ingibjörg að vera hjá þessum
mannvænlega syni sínuin, en veðrið tók Jónatan og
allt áformið. Þótti þetta næsta berdreymi. Engin þóttist
nruna slikt voða hafvestan veður, er þá gerði, er sá
skiptapi varð; það ætla menn að Jónatan muni hafa
farist fyrir Bjarnarnúp; i þeirri veðurstöðu eru þar
þau ofsaveður, sem ekki er hægt að lýsa.
Ejórum sinnum telur Jón sig hafa komist í beran
lifsháska, og skal þeirra hér getið. Þegar hann var
drengur, nýkominn úr Hrútafirði, fyrsta veturinn, sem
hann var með Einari saung í Stórkolti, var hann send-
ur út i Eyrarsveit. Það er löng leið og viða ill; þá
var Jón á 16. ári. Var hann allri þeirri leið alls
ókunnugur. Það var um miðjan vetur í ekki góðri tíð.