Blanda - 01.01.1923, Side 130
124
þetta fljúgandi reunsli út á við hafði komið honum
á alveg rétta leið, og harðfennið og brekkan, sem hon-
um hafði þótt verst, hafði með öllu orðið honum til
ifs, og þannig væri stundum bæði ráð og vilji tekinn
af manni til heilla og lífs. Jóni var vel tekið á Set-
bergi, sem hann væri úr helju heimtur. Þar var hann
í 3 vikur, meðan þetta hjónaskilnaðarmál var útkljáð,
og undi hann þar hverjum degi öðrum betur. Þótti
Jóni síra Einar skemtilegur og ræðinn, og segja sér
margt þaðau úr plássi, er Jóni þótti gaman að vita.
Hann var kallaður fræði- og skemtimaður hinn mesti.
— Eitt sinn fór Jón með síra Eiuari inn í Grundar-
fjörð; fór þá prestur að skíra þar barn. Þá var þar
Helgi kaupmaður gamli, Jónsson úr Skoreyjum. Hann
tók Jón tali, þó hann þekti kann ekkert, og Jón væri
sem annar unglingur. Þótti Jóni hann fara margs á
leit við sig, ókunnan og fáfróðan dreng. He’ga var
svo varið, að hann gerði sér oft far um að ta!a við
unglinga, hvort sem þeir voru kunnugir eða ókunnug-
ir, spyrja þá og leita eftir náttúrufari þeirra; var hann
ti! þess mjög hneigður og laginn. Hann var fróð-
leiksmaður mikill og hafði marga góða kosti, og gott
kjartalag við öll uugmenni, er liann vissi vauhirt;
vildi hann alt glæða hjá þeirn er hann gat. Helgi bað
sira Einar að lofa Jóni að vera þar til morguns, og
varð það fúslega leyft, með vilja Jóns. Svo kefur
Jón sagt síðar, að aldrei hafi hann átt betri nótt á æfi
sinni en þar, á öllum sinum ferðum, einkum rúm, og hafi
hann þó átt víða góða næturgistingu. Um morguninn
eftir morgunverð, gaf Helgi Jóni nýja treyju, vel klýja,
sem hann gat verið í utan yfir öllu, nýja húfu og utan-
hafnarbugsur. 011 voru föt þessi Jóni vel stór; samt
gat hann klæðst þeim lýtalaust. Eptir miðjan dag fór
Jón af stað út að Setbergi aptur. Eylgdi Helgi hon-
um sjálfur spottakorn á veg, en ekki langt, því hann