Blanda - 01.01.1923, Side 143
187
Ólafsayni í Litlabæ, er kallaður var grallari. Jón
grallari átti son þann, er Ólafur hét, og var hann full-
orðinn, er hér var komið. Þegar Jón var þar á ferð,
sem fyrr segir, varð þar fyrir stuttu akiptapi með 4
mönnum. Ólafur þessi sagði Jóni, að mjög þótti þar
reimt síðan bátur þessi fórst, og þóttust menn þar sjá
hina dauðu ganga Ijósum logum, sem af bátnum fór-
ust, Var það helzt á kvöldin, þegar farið var á sjó úr
þvi húsi, er þeir voru í; það var hið næsta hús við
Litlabæ. Jón biður Ólaf, ef hann geti, að sýna sér
draugana, því þar verði hann kyr í 2—3 daga, og
lofar Ólafur þvi. Þegar Jón er búinn að vera þar 2
^aga, kemur Ólafur inn til Jóns að kveldi, og kallar
Wjóðlega til Jóns; þá var svo veður, að sunnanvindur
liSBglátur var i rökkrinu. Tungl var í fyllingu og vel
bjart úti, en dró ský á milli fyrir tunglið; það var i
góubyrjun. Nú segist Ólafur vel geta sýnt Jóni, hvort
ekki só satt um draugana. Nú séu þeir allir með tölu
^ gaugi hjá stóra timburhússgaflinum, að sunnanverðu
Vlð húsið, og séu þeir ætíð vanir þar að vera. Fer
'-'lafnr með Jóni að húshliðinni, og segir að á milli
bússins hans og þessa húss, miðja vegu, sjáist þeir
bezt, og fara þeir þangað. Þá spyr Ólafur, hvort Jón
8]éi nú ekkert. Jón kvaðst gjörla sjá það, er hann
Vl8i sér til, og segist nú fara til þeirra, og þangað
skuli hann lika koma. Það kvaðst Ólafur ekki gjöra,
bað sé að freista drottins, en Jón kvaðst skyldi
ábyrgjast; sér fylgdi sá kraptur, að geta það. Ólafur
kvaðst ekki trúa því, en Jón tekur þá í hönd Ólafs og
8egir hann ljúga að sér; hann skuli nú sýna honum,
bvað þettasó; en þegar þeir nálgast þstta, slítur Ólaf-
llr sig af Jóni; fer Jón þá sjálfur þangað, og nú sér
'Jiafur, að Jón tekur einn drauginn og kemur með
bann til Ólafs; sér þá Ólafur, að þetta er sjóbrók, á
þar til gerðri vanalegri kvísl. Brækurnar voru færðar