Blanda - 01.01.1923, Síða 189
183
ir fengu erfiða reisu, en komust þó klaklítið eptir
nær því tveggja daga útivist [ til lands í Skor1), settu
þar, upp skipið og hvíldust þar um daginn, en gengu
um kveldið alla leið heim að Sauðlauksdal, sem þó er
langur vegur; voru þar um hvítasunnuhátíðina, en þar
eptir fóru þeir í Skor og fluttu skipið þaðan til Kefla-
víkur2), en þangað var flutt allt góss Eggerts, sem
var meira en 600 rikisdala virði; þar á meðal voru mörg
sjaldfengin handrit og fornaldarbækur, þar með var
sá nafnkunni atgeir3), sem kappinn Gunnar Hámund-
arson á Hlíðarenda átti forðum; hafði Eggert hann
fyrir nokkrum árum eignazt; þar munu og með hafa
verið skálir þær, likar metaskálum, prýðilega tilbúnar,
sem fundust i dysjum þeirra manna, er féllu við Knafa-
hóla fyrir fyrrnefndum Gunnari, frá hverju Njálssaga
segir, en um skálir þessar skrifar Eggert greinilega
i sinni reisubók, prentaðri 1772.
Á trinitatis sunnudag fóru þau Eggert og frú hans
frá Sauðlauksdal með fylgd sinni og hlýddu messu að
Bæ á Rauðasandi, hvar séra Björn prófastur Halldórs-
s°n þá messaði. Allan daginn var hiti, logn og sól-
skin og óskuðu margir byrjar. Mælt er, að þá for-
roaðurinn Gissur Pálsson kom út úr kirkjunni eptir
messuna4), hafi hann litið á sjóinn og sagt: „Stillt er
iegurúmið mitt núna“. Erá Bæ riðu þau Eggert og
frú hans með fylgd sinni seint um kveldið út að
Keflavík, og nokkrir fleiri menn. Formaðurinn Gissur
1) Frá j vanlar í hdr., h. v. eptir rimunum,
2) Hér fylgir höf. frásiigu séra Björns í prentuðu œíi-
sögunni, sem eflaust er réttari, en í rímunum (sjá hér áður).
3) arngeir hdr.
4) Samkvœmt rímunum er frennir ólíklegt, að Gissur
hafi verið í kirkju þennan dag, því að hann og menn
hans höfðu nóg að starfa við skipið. En munnmœlin geta samt
verið rétt, þótt orðin liafi ekki verið töluð við kirkjuna.