Blanda - 01.01.1923, Page 221
215
kerlingunni, að allir sáu, að hún hafði haft fransós,
því hún var neflaus. Bauð öllum við henni. Jón
aumkvaði hana og spurði, hvað hún hefði að selja.
„Rúsínur11 segir hún. „Eg skal kaupa þær“ segir hann,
„láttu þær í vasa mína“. Hún tróð alla vasa hans
fulla, en hann borgaði ríflega. Svo fór hann heim til
skólabræðra sinna, var mjög hróðugur og sagðist hafa
keypt svo mikið af rúsínum, að hann hefði etið svo
mikið, sem hann hefði haft lyst á og troðfyllt alla
sína vasa. Þeir mættu nú eiga það, sem í vösunum
væri, ef þeir vildu. Jú, þeir vildu það og átu allt úr
vösunum. Þá er því var lokið, sagði Jón þeim, að
hann hefði keypt rúsínurnar af fransóskerlingu. Hún
hefði iótið þær í vasa sína, en hann ekki snert þær,
því síður smakkað. Hinum varð bilt við og fengu
flestir uppsölu. Yar þeim ekki gott í skapi til Jóns
á eptir.
Svo fór Jón af háskólanum, að aldrei tók haun em-
hættispróf. Eoreldrar hans hafa ef til vill ekki vitað
"það í fyrstu, er hann kom heim. Nokkuð var það, að
þau tóku honum með svo mikilli viðhöfn, að rautt
klæði var breitt á gangstíginn fyrir hann þaðan sem
hann fór af baki og keim að bæjardyrunum. Vitað
köíðu þau komu hans fyrirfram. Höfðu þau sent fóst-
urdóttur sína, Þórunni Haldórsdóttur biskups, norður
til foreldra kennar, áður en Jón kom. Höfðu þau orð-
íð vör við samdrátt inilli þeirra, áður en Jón fór utan,
°g vildu því ekki, að þau fyndust aptur. Þeim líkaði
ekki stúlkan handa Jóni, þótti hún ærið léttúðarfull
°g ekkert búkonuefni. Jón saknaði vinar í stað, er
Þórunn var farin. Þurfti hann bráðum að bregða sór
norður. Eöður hans grunaði, hvað undir byggi. Skrif-
aði hann Halldóri biskupi bréf með Jóni. Var það
þess efnis, að hann lét í ljós grun sinn, að Jón mundi
hiðja Þórunnar, og bað biskup að gipta honum hana