Blanda - 01.01.1923, Page 242
234
vörðu til, en lestin stóð ei við. Svo er að ríða leugi
hæðir og mela slóðalaust að Bröttubrekku, úr því
lialdið vötnum í norður. Er hún þar brekkuskarpari
og mikið örðugri ásókna, steypir um síðir ofan í einn
dal geysilangan, sem heitir og með réttu Langidalur,
og tekur heil sveit þar nafnið af. Þorskaíjarðarheiði
er sögð gild þingraannaleið millum byggða; er hún
miklu meir og hvergi á henni grasþúfa að segja. Vér
lögðum á liana árla, en komum í dalinn eptir mið-
aptan, en til bæja í svarta myrkri um nóttina. Sumir
segja hana hálfnaða við vörðurnar, aðrir hjá Flyðru-
vatni, og allir segja hún sé hálfnuð bæja millum hjá
Bröttubrekku. Ríðir þú suður yfir heiðina skal ®
stefna á það fjall Horn, úr þvi það sést (svo sagði
séra Jón mér); en það er yfir Geiradal í þeirri megnis
klasaheiði, sem æ er i austri, landnorðri og suðri á
hægri hönd í frá Baulu suður, allt að Grunnavik og
Rit á útnorðurshorni Islands. Eleiri vegir eru yfir
Þorskafjarðarheiði en þessi einn. Vegur er frá Holla-
búðum norður á Strandir; þaðan kom kiöramaður1) or
oss mætti — svo og í Bitru. — Þá er og vegnr um
Þorgeirsdal; hann er sagður lengri og betri; það reisti
Mons. Vigfús suðurleiðis með ElinfuJ2) og Kristínu,
og voru þeir þá fjögur dægur á heiðinni.
Hú áðum vér þreyttum hestum hjá Kirkjubólsseli á
Laugadal litla stund, rákum svo í vestur réttyfir háan
háls í dal þann, er eyðikot mörg og svo sel stóðu i;
svo norður með hlíðinni að Laugarbóli3 við sjóinn að
ísafirði, og var þá kornið á nótt fram. En á þessum
1) Svo bdr. þ. e. keramaður, maður, sem iiefur verið oð
llytja búsgagn (keröld, súi o. s. frv.) af Ströndum.
2) ]). e. Elínu Hákonnrdóttur, tengdamóður sinni, er þá
befur ilult suður að Leirú.
3) Svo lidr. jafnan; rétt: Laugabóli.