Blanda - 01.01.1923, Page 308
300
alþing, og voru allir erabættismenn boðnir1). Þar voru
báðir biskuparnir, Pinnur og Gísli, báðir lögmennirnir
Sveinn Sölvason og Björn Markússon, landfógeti Skúli,
landlæknir Bjarni Pálsson, og fiestir sýsluraenn, sem
nokkuð kvað að, enginn lögréttumaður, eu fleiri próf-
astar og nokkrir prestar. Leiddu biskuparnir brúðnrina,
en Skúli og Bjarni Pálsson voru brúðgumasveinar.
JÞar var glaumur mikill og gleði, og er sagt, að Sveinn
lögmaður liafi mest staðið fyrir því. Haun var gleði-
maður mesti. Ekki voru þar söngvar brúkaðir, svo uni
só getið, og ekki glímt, en í þess stað brúkuðu þeir
hofnarra veizlugikk, og þótti það nýstárlegt. Til þess
var valinn bóndinn Jón Sveinsson á Bekansstöðuni í
Skilmannahrepp, og sat hann á ábýlisjörð sinni skuld-
laust það ár. Hann klæddi sig í verstu tötra og sneri
öllu fram, er átti að vera aptur, og var allt hvað eptir
öðru, fór svo undir háborðið, hermdi eptir öllum kvik-
indum með óhljóðum; rétti hann höfuðið upp á há-
borðið og gjammaði eins og bundur, en i sama vet-
fangi gapti hann; köstuðu þá borðgestirnir bita i gin
hans; hann hóstaði og gekk þá vindur upp og niður,
hann sveiaði þá hundum í gestanna máli, en hermdi
eptir hverjum, sem hafði þá við að eiga. Þessu hélt
hann langt fram á veizluna. Seinast helltu þeir ofan 1
hann brennivíni; þá doðnaði hatin, og gat eltki lengur
að staðið. Hrópuðu þeir þá, ef einhver vildi gefa s^g
til, en allir afsökuðu sig. í þessu bili stökk prófastur
Gunnar Pálsson undan borði, og var hann þó mjog
ofarlega við háborðið, fór út og kom óðara aptur i
tötrum Jóns, að því fráskildu, að hann hafði parrukið
á höfðinu, og batt ofan á sig með þveng, þó öfugt-
Hljóp hann þá undir borðið og tók til iðnar Jóns, 0U
náði þó ekki íþróttinni, því hann kunni ekki eins að
1) Brúðkaupið fór fram á Leirá 16. sept. 1761.