Blanda - 01.01.1923, Side 321
313
bræðurnir I>orgeir og Jóu Illhugasynir frá Borg Hall-
dórssonar prests frá Húsafelli, frændur mínir; voru þá
á Leirá hjá lögmanni Birni Markússyni, Horgeir skrif-
ari og ráðsmaður, mikill gáfumaður, hinn var vinnu-
maður; dóu að mig minnir báðir í bólunui, er gekk
1785‘), víst Þorgeir*). Ljósa mín hét Elín Jóusdóttir,
kona Magnúsar Jónssonar bónda á Neðraskarði, yfir-
setukona í sveitinni ásamt móður minni. Var mér kom-
ið til fósturs frá sldrninni hjá Jóni, bróður áðurnefnds
Magnúsar, og Valgerði Árnadóttur*). Þau bjuggu á Efra-
skarði. Þar var gömul kona, er Hildur hét, og höfðu
þau hana til að liggja undir börnum, einkum á sumr-
in; voru og opt tvö í einu. Vildi þá svo til, að tvö
voru komin áður en eg, sem þá varð hið þriðja, og
þótti það ærið á borið, en við þetta tækitæri óx hróð-
ur miun, því hún sagðist aldrei hafa þekkt eins þægt
barn, og ótrúlega skynugt, og elskuðu þær kerling-
arnar mig rétt innilega, húsmóðirin og l'óstran. Þar
var eg i 18 vikur, og naut svo þar veru minnar, að
Valgerður sál. kom aldrei svo að bæ móður minnar,
eð hún gæfi mór ekki í höndina; fylgdu þar með góð-
ar óskir og spádómar, eins og kerlingum þá var eig-
inlegt. Iiét móðir mín sér mikið hægt um þetta, og
sýndi á sér heldur kulda til mín, sagði, að sér hefði
svo i drauma borið, sem eg mundi aldrei verða lukku-
maður mikill, og sízt fremri bróður minum Þórði, því
hún elskaði hann. Það bættist og á, að Ijósa mín
sagði mig fæddan með tönn, og var þá auðráðið, að
eg yrði ólánssamur. Vinnukonan, fóstra min, elskaði
1) Réttara 178G.
2) Þetta er rangminni höf., því að Þorgeir drukknaði 24.
nóv. 1779, 32 ára, og átli þá heimu á Leirá. En Jðn 111-
hugason bróðir lians er talið, að liafi drukknað á Hrúta-
firði 1771, og óvíst, að liann hafi nokkru sinni verið á Leirá.
3) Valgerður kona Jóns var Pálsdóttir.