Blanda - 01.01.1923, Síða 325
317
hún var lítið iarin að taka saman. Þórð bróðnr minn
let liann lesa, ásamt Vigiúsi, og þóttu lítt læsir, eink-
um Þórður. Því sagði prestur það ómannlegt, að hann
skyldi vera svo langt fyrir neðan mig svo ungan, en
hann kominn að fermingu. Vigfús var þá fermdur fyrir
iáum árum, en báðir voru lítt læsir; áminnti prestur
þá, og sagði rnikið lítilíjörlegt, að þeir svo gamlir
skyldu vera langt fyrir neðan mig, barnið. Eptir þetta
sneri hann sér til foreldra minna, og sagðist viljabiðja
þau að gera það fyrir sig að hjálpa rnér og kosta mig
til skóla, sagðist skyldi taka mig á veturna fyrir 10
rd., en í mesta lagi mundi eg þurfa 4 vetur, en sagðist
aldrei skyldi fortaka um 3, eptir minum skilningi og
næmi og Skálholtsskólalærdómi. Svona sagði haun, en
faðir minn þagði. Þá gegndi móðir mín, og sagði það
skyldi aldrei ske, meðan hún lifði, og endaði með það
samtalið. Þvf næst hélt prestur bænagerð, og söng
á eptir versið: Drottinn í tbna vek oss vel etc. Eptir
fyrri ræðuna söng hann: Drottinn send oss nú anda
þinn etc. Og undir eins og hann kvaddi mig gaf hann
mér 10 skildinga, og var það sá fyrsti peningur, eg
oignaðist á æfi minni; var hann óðar tekinn af mér og
keypt fyrir Pontoppidans lærdómsbók handa Þórði
bróður minum, því það var garmur, sem hann lærði
á. — En það er að segja frá mér, að eg varð mikið
sólgnari í bækur eptir þetta en áður, og las allt hvað
©g gat fengið, bað opt að gefa mér bók, en gat enga
fengið. Einu sinni kom nokkuð stálpaður drengur, en
fátækur og svangur var hann. Bók hafði hanníbarmi
sínum, og bað eg hann að lofa mér að sjá hana; var
haun tregur til þess, en þó varð það af, að hann sýndi
tnér hana. Það voru rímur af Þorsteini uxafót, prent-
aðar í Kaupmannahöfn1) hjá Thiele á kostnað kammer-
1) Þær voru prentaður 1771.