Eimreiðin - 01.10.1931, Síða 93

ElMRElDIN
KREUTZER-SÓNATAN
405
heim aftur um nóttina í glaða tunglskini, varð ég alt í einu sann-
færður um það með sjálfum mér, að þessi stúlka væri sú, sem
e9 leitaði að. Alla leiðina sat ég andspænis henni og dáðist að
fellegu lokkunum hennar og hinum beinvaxna líkama í að-
skornum, svörtum kjólnum, og mér fanst þetta kvöld sem
kún ein skildi hugsanir mínar og tilfinningar og að þær væru
k®ði háleitar og göfugar, þó að þær snerust reyndar ekki
Urn annað en það, hve töfrandi hún væri, með fallegu lokk-
ana. í svarta aðskorna kjólnum, og hve það hlyti að vera
Unaðslegt, eftir að hafa verið í návist hennar allan daginn,
mega nálgast hana enn þá meir.
Það er annars furðulegt, hve mönnum er gjarnt á að halda,
a^ hið fagra og hið góða sé eitt og hið sama. Ef falleg kona
Se9>r einhverja vitleysuna, geta menn setið og hlustað á hana
an þess að taka nokkuð eftir því, að það, sem hún segir, sé
ue>mskulegt. Ef til vill finst mönnum það þvert á móti mjög
skynsamlegt. Jafnvel þó hún segi eða geri eitthvað ljótt,
jnst mönnum það ágætt. Og sé hún aðeins falleg, en hvorki
l'kakanlega heimsk eða blendin, verða menn þegar sann-
ærðir um> ag þetta hljóti að vera hreinasta gyðja einnig að
PV1 er snertir siðgæði og vitsmuni.
^n e9 var að tala um bátsferðina. Þegar ég kom heim
Um kvöldið, var ég himinlifandi. í mínum augum var stúlkan
krein
°9 fullkomin eins og engill, og þessvegna taldi ég mér
, o ‘Munuumi ciiiv? uy 1,113111, uy lqiui ‘,3
ana samboðna, enda fór ég daginn eftir heim til foreldra
ennar og bar upp bónorðið.
etið þér hugsað yður meiri ósóma? Meðal allra þeirra
. SUnda karlmanna sem giftast, — ég á hér ekki eingöngu
gí menn úr okkar stétt, heldur meðal alþýðu — er varla til
einasti, sem ekki hefur verið giftur áður tíu sinnum, að
Jua S69' kundrað eða þúsund sinnum, eins og Don
n- Að vísu kemur það fyrir, eftir því sem ég hef bæði
sem °9 S^’ ^ seu kreinhjartaðir, óspiltir ungir menn,
» hæBi sjái og skilji, að þessi mál séu ekki til að hafa í
In8um, heldur séu þau háalvarlegs eðlis. — Guð gefi
v 01 f1'!nnum °9 viðgang! — En á uppvaxtarárum mínum
nokU 6'nn s*'kur iii meðal hverra tíu þúsunda. Og þetta er
Uu. sem allir vita, þótt menn Iáti svo sem þeir viti það