Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1931, Side 95

Eimreiðin - 01.10.1931, Side 95
ElMREIÐIN KREUTZER-SÓNATAN 407 Við karlmennirnir látumst ekki vita, þó að konan viti það vel, að þessi svokallaða >háleita og göfuga ást« er alls ekki Srundvölluð á neinu siðgæði, heldur er hún eingöngu hold- le9s eðlis, auk þess sem hárskrýfing, blóm, kjólsniðið og annað þess háttar á oft mikinn þátt í að vekja hana. Spyrjið reVnda og veraldarvana konu, sem hefur sett sér það mark- n,|ð að gera einhvern karlmann skotinn í sér, hvoru hún vilji heldur verða fyrir: að hann standi hana að skreytni, rudda- skap eða jafnvel siðleysislegri framkomu, eða hinu, að hún Verði að láta hann sjá sig í smekklausum og ljótum kjól. kíver einasta heimskona mundi taka fyrri kostinn. Þær vita t>að vel þessar konur, að alt, sem ég og mínir líkar segja Urn göfugar tilfinningar, er tóm lýgi. Þær vita það vel, að vjð viljum ekkert nema líkama þeirra, og að fyrir hann erum v’ð fúsir til að fyrirgefa hvaða ósvinnu sem er, en aldrei að eilifu iélegan smekk í klæðaburði. Þetta vita konurnar ósköp Uek þær veraldarvönu vita það af reynslunni — ungu og sak- ausu stúlkurnar finna það ósjálfrátt, — það er þeim blind eðlishvöt, alveg eins og með dýrunum. Af þessu stafa allir Pessir skjartkjólar og skrautfaldar, allir þessir beru armar, ai<1ir °9 brjóst ... ]á, konurnar vita sannarlega vel, og þá u’ sízt þær, sem hafa gengið í skóla hjá mönnum sínum, a háleit efni geta verið góð sem undantekning, en að það, Setn við þráum fyrst og fremst, er líkaminn með öllu því, sem geiur mjgag ag þv}t ag bjria 0kkur hann } sem mestu losi. Og konan má eiga það, að hún liggur ekki á liði Slnu í þessu efni. lát^ menn vllclu að eins líta hlutina eins og þeir eru, en ekki f a blekkjast af því, að vaninn er búinn að gera okkur sam- þ.Una svívirðingunni eins og hún drotnar í lífi heldra fólksins, ^ rnuudu menn verða að viðurkenna, að í rauninni er þetta e’un og beinn skækjulifnaður, sem hér er látinn viðgangast. er vlliið ekki viðurkenna þetta? Qott og vel, ég skal þá Sfnna bað«, flýtti hann sér að bæta við, og leyfði mér ekki haf'^^a ^ mals- — »Þér haldið, að konurnar úr okkar stétt a 1 alt önnur áhugamál en konurnar í pútnahúsunum, en ég ne’> og ég skal sanna, að ég hef á réttu að standa. menn hafa sett sér ólík takmörk að keppa að, og ef
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.